Sonny Stitt
Sonny Stitt (1976) | |
Imię i nazwisko |
Edward Boatner Stitt |
---|---|
Pseudonim |
Sonny |
Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1924 |
Data i miejsce śmierci |
22 lipca 1982 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
muzyk |
Powiązania |
Charlie Parker, Miles Davis, Billy Eckstine, Gene Ammons, Johnny Griffin |
Strona internetowa |
Sonny Stitt, właśc. Edward Stitt (ur. 2 lutego 1924 w Bostonie, zm. 22 lipca 1982 w Waszyngtonie)[1] – amerykański saksofonista jazzowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Sonny Stitt był synem nauczyciela muzyki i bratem wirtuoza fortepianu. Początkowo uczył się grać na pianinie, później na klarnecie, wreszcie pod wpływem gry Charliego Parkera zaczął grać na saksofonie[2].
Współpracował z wieloma muzykami, do których należą m.in. Dizzy Gillespie, Bud Powell, J.J. Johnson, Oscar Peterson, a także inni saksofoniści, tacy jak Sonny Rollins, Dexter Gordon, Eddie „Lockjaw” Davis i Gene Ammons[2]. Z tym ostatnim staczał często pojedynki muzyczne, które pomogły w zdobyciu rozgłosu przez Ammonsa[3]. W latach 50. eksperymentował z jazzem kubańskim, co zaowocowało nagraniami wykonanymi dla Verve Records wraz z Thadem Jonesem i Chickiem Coreą[2].
W latach 60. koncertował również z Milesem Davisem, jednak z powodu narkotyków Miles przerwał z nim współpracę. W związku z zarzutami używania i posiadania narkotyków Stitt trafił na krótki czas do więzienia, a do jazzu wrócił po kuracji odwykowej[2].
Sonny Stitt był jednym z pierwszych muzyków eksperymentujących z elektrycznie wzmacnianym saksofonem (varitone). Próby takie przeprowadzał już w 1966[4].
Zmarł w 1982 na zawał serca[2].
Wybrana dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Jako lider
[edytuj | edytuj kod]- Kaleidoscope, 1950 – 1952, Prestige
- For Musicians only, 1956, Verve (z Gillespiem, Stanem Getzem, Johnem Lewisem, Rayem Brownem, Stanem Leveyem )
- Sonny Side Up, 1957, Verve (z Gillespiem, Sonnym Rollinsem)
- Only the Blues, 1957, Verve (z Royem Eldridge'em i Oscarem Petersonem)
- Sonny Stitt Sits In with the Oscar Peterson Trio, 1959, Verve (z Petersonem)
- Stitt Meets Brother Jack, 1962, Prestige (z Jackiem McDuffem )
- Boss Tenors in Orbit, 1962, Verve (z Gene’em Ammonsem)
- Salt and Pepper, 1963, Impulse
- Stitt plays Bird, 1963, Atlantic, (z Jimem Hallem, Johnem Lewisem, Richardem Davisem, Conniem Kayem )
- Soul People, 1964 – 1969, Prestige (z Bookerem Ervinem)
- Sonny Stitt / Live at Ronnie Scott’s, 1965
- Turn it On!, 1971, Prestige
- Tune-Up!, 1972, Muse (z Barrym Harrisem , Samem Jonesem, Allanem Dawsonem)
- Constellation, 1972
- Sonny Stitt/12!, 1972, Muse
- The Champ, 1974
- Sonny's Back, 1980, Muse
- Sonny, Sweets and Jaws- Live at Bubbas, Whos Who in Jazz 1981 (z Harrym „Sweets” Edisonem, Eddiem „Lockjaw” Davisem)
- Last Stitt Sessions, 1982, Muse
Jako sideman
[edytuj | edytuj kod]Z Genem Ammonsem
- Boss Tenors, 1961, Verve
- A Jazz Message 1963, Impulse! Records
Z Miltem Jacksonem
- Loose Walk Palcoscenico Records
Z Zimbo Trio
- Zimbo Trio invites Sonny Stitt, 1979, Clam/Continental
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ allmusic ((( Sonny Stitt > Overview )))
- ↑ a b c d e Miguel del Arco, Olga Caporal: Magiczny świat jazzu. 4. Jam session – jazz w klubach i salach koncertowych. Kraków: Marketing Room Poland, 2009, s. 24-26. ISBN 978-8361923-04-6.
- ↑ Joachim Ernst Berendt: Wszystko o jazzie. Od Nowego Orleanu do jazz-rocka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991, s. 271. ISBN 83-224-0411-5.
- ↑ Joachim Ernst Berendt: Wszystko o jazzie. Od Nowego Orleanu do jazz-rocka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991, s. 59. ISBN 83-224-0411-5.
- ISNI: 0000000114369819
- VIAF: 4907345
- LCCN: n84132593
- GND: 131606476
- LIBRIS: xv8bdflg43kj7k7
- BnF: 13900076c
- SUDOC: 080565735
- SBN: RAVV105304
- NKC: xx0001184
- BNE: XX868779
- NTA: 070441022
- BIBSYS: 1007422
- CiNii: DA09351401
- PLWABN: 9811471673305606
- NUKAT: n2017036803
- J9U: 987007339492105171
- LNB: 000069813
- BLBNB: 000533351
- LIH: LNB:BPno;=B/