Stacewicze
52°50′03″N 23°04′30″E/52,834167 23,075000| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy |
17-132[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BBI |
| SIMC |
0044204[5] |
Położenie na mapie gminy Wyszki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego  | |
| 52°50′03″N 23°04′30″E/52,834167 23,075000[1]
| |
Stacewicze (białorus. Стацэвічы[6]) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Wyszki[5][7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia tej wsi sięga XVI wieku. Miejscowość została założona przez bojarów ruskich[8], broniących zamku bielskiego.
Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku Stacewicze były wsią liczącą 24 domy i zamieszkałą przez 104 osoby (57 kobiet i 47 mężczyzn). Większość mieszkańców miejscowości (w liczbie 61 osób) zadeklarowała wówczas wyznanie prawosławne, pozostali podali kolejno: wyznanie rzymskokatolickie (35 osób) oraz wyznanie mojżeszowe (8 osób). Podział religijny mieszkańców wsi niemal całkowicie odzwierciedlał ich strukturę narodowościowo-etniczną, gdyż większość mieszkańców Stacewicz stanowiły osoby narodowości białoruskiej (59 osób); reszta zgłosiła następujące narodowości: polską (37 osób) oraz żydowską (8 osób). W okresie międzywojennym miejscowość znajdowała się, podobne jak dziś, w gminie Wyszki[9].
18 kwietnia 1946 wieś została napadnięta i zrabowana przez oddział polskiego niepodległościowego podziemia zbrojnego pod dowództwem Adolfa Niwińskiego pseudonim „Dąb”, powiązanego z konspiracją Romualda Rajsa ps. „Bury”. Polscy partyzanci uprowadzili 3 mieszkańców miejscowości, których ciała odnalezione zostały dopiero w 1990 r.[10]
Od lat 60. liczba mieszkańców wsi zaczęła drastycznie spadać. O ile jeszcze w końcu lat 40. we wsi Stacewicze mieszkało około 350 osób, to ich liczba w chwili obecnej spadła do 80. Prognozy przewidują dalszy spadek, gdyż wieś zamieszkują głównie ludzie w wieku emerytalnym.
Inne
[edytuj | edytuj kod]Wieś zachowała charakter duwyznaniowy i dwunarodowy do czasów obecnych. Obok siebie mieszkają tu Białorusini i Polacy; prawosławni i katolicy. Pod tym względem Stacewicze są jedną z wielu takich wsi na Podlasiu, lecz jedną z niewielu w gminie Wyszki. Rzymskokatoliccy mieszkańcy wsi przynależą do parafii pw. Matki Boskiej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim, a prawosławni do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Rajsku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 127667
- ↑ Wieś Stacewicze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-17], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1189 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Стацэвічы, вёска. Radzima.net. [dostęp 2019-10-21].
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Urząd Gminy Wyszki: Historia powstania wsi Mieszuki. wyszki.pl. [dostęp 2019-10-21].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 30 (39).
- ↑ Dorota Wysocka. Wobec kultu żołnierzy wyklętych. „Przegląd Prawosławny”. 9 (375), wrzesień 2016. Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego. [dostęp 2015-10-21].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Stacewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 171.
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
