Sylwiusz Mikucki

Sylwiusz Mikucki

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1898 Kraków
Data i miejsce śmierci	23 lipca 1983 Kraków
Profesor nauk historycznych
Specjalność: nauki pomocnicze historii
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1928
Habilitacja	1936
Profesura	1957
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Dyrektor
Instytucja	Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego
Okres spraw.	1960–1967
Poprzednik	Jan Dąbrowski

Sylwiusz Maria Sylwester Korwin-Mikucki (ur. 24 stycznia 1898 w Krakowie, zm. 23 lipca 1983 tamże) – polski historyk, doktor filozofii, badacz nauk pomocniczych historii.

Życiorys

Był synem ziemianina Juliana Mikuckiego. Ukończył w 1916 gimnazjum klasyczne w Bochni. Studiował nauki prawne i historyczne w Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej z której powrócił w stopniu kaprala artylerii. Następnie przez 5 lat pracował w państwowym gimnazjum w Tarnowskich Górach. Doktorat obronił w 1928 na podstawie pracy Barwa w heraldyce średniowiecznej napisanej pod kierunkiem Władysława Semkowicza, habilitacja uzyskał w 1936 za rozprawę Badania autentyczności dokumentu w praktyce kancelarii monarszej i sądów polskich w wiekach średnich. Wykładał heraldykę, paleografię polską i ruską, dyplomatykę i archiwistykę. Dyrektor kancelarii PAU. 6 listopada 1939 aresztowany w wyniku Sonderaktion Krakau. Więziony w obozie Sachsenhausen do lutego 1940 roku.

Uwolniony powrócił do Krakowa gdzie działał początkowo w Krakowskim Komitecie Pomocy, a następnie pracował w Krakowskim Banku Emisyjnym w latach 1942 – 1944 uczestnicząc w tajnym nauczaniu. Wraz z przejściem na emeryturę w 1947 Władysława Semkowicza, otrzymał po nim, w drodze ogólnopolskiej ankiety, Katedrę Nauk Pomocniczych Historii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym samym roku został wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności następnie pełnił funkcję kierownika Katedry Archiwistyki i Nauk Pomocniczych Historii do 1968 roku. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1957 roku. Mianowany w 1960 roku dyrektorem Instytutu Historycznego, pełnił tę funkcję nieprzerwanie przez siedem lat. Równolegle pracował od 1961 jako dziekan Wydziału Filozoficzno – Historycznego i w 1965 prorektor UJ. Udzielał się również w Bibliotece PAN w Krakowie.

W latach 1956 – 1960 pracował dla Działu Gromadzenia i Uzupełniania, a przez dwa kolejne lata dala Działu Zbiorów Specjalnych. Na zasłużona emeryturę przeszedł w 1968 roku. Do jego najwybitniejszych uczniów należeli profesorowie: Jerzy Wyrozumski, Zbigniew Perzanowski oraz Antoni Barciak. Sylwiusz Mikucki pochowany został na cmentarzu Rakowickim (kwatera T płn.).

Grób prof. Sylwiusza Mikuckiego na cmentarzu Rakowickim

Wybrane publikacje

• Herb Pomorza polskiego świetle źródeł, (1928)
• Barwa w heraldyce średniowiecznej. Herby rycerstwa zachodniego i polskiego, (1929).
• Badania autentyczności dokumentu w praktyce monarszej i sadów polskich w wiekach średnich, (1933).
• Studia nad najstarszą dyplomatyką ruską, (1952).
• (współautor) Sfragistyka, (1960).