Szczeka
Na mapach: 
50°29′37″N 21°15′48″E/50,493611 21,263333
50°29′37″N 21°15′48″E/50,493611 21,263333| wieś | |
 Kaplica w Szczece | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
394[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
28-236[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSZ |
| SIMC |
0805956[4] |
Położenie na mapie gminy Rytwiany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
| 50°29′37″N 21°15′48″E/50,493611 21,263333[1]
| |
Szczeka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Rytwiany[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
W 1629 roku właścicielem wsi w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Jan Magnus Tęczyński[6]. Wieś wraz z folwarkiem wchodziła w 1662 roku w skład majętności rytwiańskiej Łukasza Opalińskiego[7].
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
[edytuj | edytuj kod]W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Szczeki zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[8] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada RYTWIANY
- Szczeka
- Duża Szczeka
- Leśnictwo
- Mała Szczeka
- Pod Rzeką
- Szczeka-Gajówka
- Brzózka — pole
- Dodatki — las chłopski
- Duży Las — las chłopski
- Leśniczówka — pole
- Łazek — pole, łąka
- Łąki — łąka, pole
- Mała Szczeka — pole
- Nawsie — łąka
- Ogrody — pole
- Pastwisko — pole, łąka
- Przeczki — pole
- Przy Rzece — pole
- Turski Las — las
- Za Górą — pole, łąka
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134664
- ↑ Wieś Szczeka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1253 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 51.
- ↑ Jacek Pielas, Podział latyfundium Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego z lat 1668-1670, w: Inter maiestatem ac libertatem. Studia z dziejów nowożytnych dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Przybosiowi, red. J. Stolicki, M. Ferenc, J. Dąbrowski, Kraków 2010, s. 159.
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 49-50, 77-96.
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Szczeka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 836.
- Szczeka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 639.
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady leśne | |
| Części wsi | |
| Przysiółki wsi |
|
| Uroczysko-dawna miejscowość |
