Przejdź do zawartości

TSS Rafaello

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raffaello
ilustracja
Bandera

 Włochy

Armator

Società di Navigazione Italia

Dane podstawowe
Typ

statek pasażerski

Historia
Stocznia

Cantieri Riuniti dell’Adriatico(inne języki)

Data wodowania

1962

Data oddania do eksploatacji

25 czerwca 1965

Data zatonięcia

17 listopada 1983 (po zbombardowaniu)

Dane techniczne
Liczebność załogi

725

Liczba pasażerów

1775

Długość całkowita (L)

276,2 m

Szerokość (B)

30,03 m

Zanurzenie (D)

10,4 m

Pojemność

45 933 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

turbiny parowe o mocy 87 000 KM

Liczba śrub napędowych

2

Prędkość maks.

26,5 w.

Raffaello – włoski turbinowy statek pasażerski armatora "Società di Navigazione Italia" zbudowany w 1965 przez stocznię Cantieri Riuniti dell’Adriatico(inne języki) z Triestu i wprowadzony na linię genueńsko-nowojorską (jednostką bliźniaczą był TSS Michelangelo).

Koncepcja konstrukcyjna ostatniej pary włoskich liniowców była kontynuacją nowej architektury okrętowej, tzw. "szkoły włoskiej", w znacznym stopniu znowelizowanej. Statek dysponował 11 pokładami i nowoczesnym podziałem wodoszczelnym (16 grodzi). Z powodu wielu pożarów nękających liniowce pasażerskie Włosi zadbali o bezpieczeństwo przeciwpożarowe stosując podział pionowy wnętrza statku grodziami ognioodpornymi. W sposób szczególny zadbano o szyby wind, klatki schodowe i hole, przez które w wielu poprzednich przypadkach ogień szerzył się na przyległe pomieszczenia[1].

W celu zmniejszenia przechyłów statku, które na niespokojnym Atlantyku dawały się podczas złej pogody mocno we znaki pasażerom, zastosowano system stabilizatorów "Denny-Brown" podzielony na dwie pary. Zainstalowano centralę telefoniczną na 800 numerów. Na pokładzie znajdowała się rozgłośnia radiowa (nadająca trzy programy), studio telewizyjne i sala kinowa na 500 miejsc. Liczba zamontowanych lamp i świetlówek osiągnęła prawie 29 tysięcy. W celu lepszego odprowadzania spalin oba kominy zostały nakryte okrągłymi pokrywami o powierzchni około 160 m²[1].

Ze względu na rosnącą konkurencję lotniczą żegluga liniowa została wstrzymana, a "Rafaello" wspólnie z "Michelangelo" został sprzedany w roku 1977 do Iranu jako bazy-hotele irańskiej marynarki wojennej w porcie Bandar Abbas. 17 listopada 1983 podczas wojny iracko-irańskiej statek został zbombardowany i trafiony torpedą ulegając częściowemu zatopieniu na płytkich wodach w okolicy Bûshehr. W późniejszym okresie wrak statku został dodatkowo staranowany przez irański statek handlowy[2].

Linia regularna

[edytuj | edytuj kod]

Genua – Nowy Jork

Statek siostrzany

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Janusz Wolniewicz, Niezwykłe losy transatlantyków, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Ypsylon, 1980, s. 134-137, ISBN 83-85135-82-0.
  2. THE LAST GREAT ITALIAN SUPER-LINERS – TS MICHELANGELO AND TS RAFFAELLO. www.cruiselinehistory.com. [dostęp 2021-05-30].