Thorin II Dębowa Tarcza

Thorin Dębowa Tarcza

Thorin Oakenshield

Dębowa Tarcza,
Król Plemienia Durina,
Król pod Górą

Postać z mitologii Śródziemia
Matěj Čadil, Thorin Dębowa Tarcza w swojej kuźni
Twórca	John Ronald Reuel Tolkien
Wystąpienia	Hobbit, Niedokończone opowieści
Grany przez	Richard Armitage (Hobbit)
Dubbing	Szymon Kuśmider
Dane biograficzne
Pochodzenie	Samotna Góra, Ered Luin
Przynależność	krasnolud, plemię Durina
Data urodzenia	2746
Data śmierci	23 listopada 2941 TE
Rodzina	Thráin II (ojciec) Dís, Frerin (rodzeństwo)

Przebranie Thorina inspirowane adaptacją filmową

Thorin II Dębowa Tarcza (ur. w 2746, zm. 23 listopada 2941 roku Trzeciej Ery) – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Był to władca krasnoludów, organizator wyprawy po skarby Samotnej Góry, w której wziął udział Bilbo Baggins.

Jeden z głównych bohaterów Hobbita jest także wspominany we Władcy Pierścieni. Więcej informacji na jego temat można znaleźć w Dodatkach do trzeciego tomu tej powieści oraz w Niedokończonych opowieściach.

Życiorys

Młodość

Był najstarszym synem Thráina II. Miał dwoje rodzeństwa: brata Frerina i siostrę Dís. W latach 2845 – 2941 panował jako król Plemienia Durina, przez dziewięćdziesiąt sześć lat, i piąty Król pod Górą.

Urodził się i wychował w Ereborze. Przeżył napaść smoka Smauga na siedzibę krasnoludów w 2770 roku, gdyż przebywał wtedy poza Samotną Górą – wędrował po okolicy wraz z Balinem i grupą towarzyszy. Następnie, razem z garstką ocalałych pod wodzą ojca i dziadka Thróra, tułał się po Śródziemiu. Przez pewien czas mieszkał z nimi w Dunlandzie. Thorin brał udział w wojnie z orkami (2793 – 2799) i bardzo mężnie walczył w decydującej bitwie w dolinie Azanulbizar (2799 rok).

Król w Ered Luin

Następnie, w 2802 roku, wraz z ojcem i grupą współplemieńców, osiedlił się w górach Ered Luin, po dłuższej już wędrówce po Eriadorze. W 2845 roku Thorin, po zaginięciu Thráina, objął przywództwo nad plemieniem. Był wtedy

(...) krasnoludem wspaniałej i dumnej postawy, lecz nie rwał się, by opuścić Eriador. Pracował tam (...) i zdobył trochę mienia, plemię jego rozrosło się (...).

Jednak w ciągu kolejnych lat Thorin coraz częściej myślał o dokonaniu zemsty na smoku i odzyskaniu zagrabionych bogactw.

Spotkanie z Gandalfem

Pewnego dnia (15 marca 2941 roku) Thorin spotkał w Bree lub na szlaku wiodącym do tej miejscowości Gandalfa Szarego. Po krótkiej rozmowie, w której krasnolud wspomniał o swoim pragnieniu powrotu do dawnej siedziby, razem udali się do Ered Luin.

W wyniku narad z czarodziejem Thorin postanowił podjąć tajemną wyprawę do Ereboru. W związku z tym zabrał ze sobą dwunastu towarzyszy. W Shire dołączył do nich jeszcze hobbit Bilbo Baggins, mimo że Thorin początkowo niechętnie się do niego odnosił i zabrał ze sobą tylko na usilne nagabywania Gandalfa.

Wyprawa do Ereboru i śmierć

Wyprawa okazała się długa i pełna przygód. W jej trakcie Thorin odnalazł miecz elfów, Orcrist, którego odtąd używał w walce. Podczas marszu przez Mroczną Puszczę został uwięziony przez Thranduila, ale dzięki Bilbowi zarówno jemu, jak i pozostałym krasnoludom udało się uciec do Esgaroth, a stamtąd dotrzeć do Ereboru.

Ostatecznie krasnoludowie odzyskali skarby, a Smaug został zabity przez człowieka, Barda, potomka władców Dale. Thorin przybrał tytuł Króla pod Górą, lecz, ogarnięty żądzą złota i dumą, wdał się w spór z ludźmi z Esgaroth i elfami z Mrocznej Puszczy, domagającymi się udziału w skarbie. O mało nie doszło do zbrojnego starcia między zwaśnionymi stronami, jednak nagły atak goblinów pod wodzą Bolga sprawił, iż kwestia sporu o złoto przestała mieć znaczenie.

Na czele współtowarzyszy Thorin wziął udział w Bitwie Pięciu Armii. Mężnie walczył z goblinami, lecz, jak się okazało, była to jego ostatnia batalia. Odniósł bowiem ciężkie rany i zmarł w kilka godzin po bitwie, zdążywszy pożegnać się z Bilbem. Pochowano go we wnętrzu Ereboru, złożywszy razem z nim bezcenny Arcyklejnot i miecz Orcrist.

Thorin nigdy się nie ożenił i nie miał potomka. Jego następcą i spadkobiercą został krewniak, Dáin II Żelazna Stopa.

Przydomek i imię

Thorin nosił przydomek Dębowa Tarcza, nadany mu po bitwie o Azanulbizar. W jej trakcie przyszłemu monarsze pękła tarcza, odrąbał toporem gałąź dębu i używał jej bądź jak tarczy, bądź jako pałki.

W rzeczywistości określenie Dębowa Tarcza jest tłumaczeniem z języka staronordyckiego imienia Eikinskjaldi. Tolkien zaczerpnął je z listy karłów, fragmentu Völuspy, pieśni zawartej w Eddzie poetyckiej. Z tego samego źródła pochodzi imię Thorin (þórinn), które w staronordyckim znaczy odważny. W początkowych stadiach pisania Hobbita przywódca krasnoludów nosił imię Gandalf.

Ekranizacja Petera Jacksona

W ekranizacji Hobbita w reżyserii Petera Jacksona Thorina Dębową Tarczę zagrał Richard Armitage.

Bibliografia

• John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 1: Drużyna Pierścienia. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0. Brak numerów stron w książce
• John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 3: Powrót Króla. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0. Brak numerów stron w książce
• Wyprawa do Ereboru. W: John Ronald Reuel Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. Radosław Kot. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2005, s. 262-274. ISBN 83-241-2008-4.
• John Ronald Reuel Tolkien: Listy. wyb. i opr. Humphrey Carpenter, współ. Christopher Tolkien, przeł. Agnieszka Sylwanowicz. Poznań: Prószyński i S-ka, 2010. ISBN 978-83-7648-503-4. Brak numerów stron w książce
• Humphrey Carpenter: J.R.R. Tolkien. Wizjoner i marzyciel. przeł. Agnieszka Sylwanowicz. Warszawa: Wydawnictwo Alfa, 1997. ISBN 83-7179-037-6. Brak numerów stron w książce
• Edda poetycka. przeł. i opr. Apolonia Załuska-Strömberg. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1986, seria: Biblioteka Narodowa, seria II, nr 214. ISBN 83-04-01852-7. Brak numerów stron w książce
• Ryszard Derdziński: Indeks. W: John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria i Cezary Frąc. T. 3: Powrót Króla. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2002, s. 383-397. ISBN 83-7245-884-7.
• Karen Wynn Fonstad: Atlas Śródziemia. przeł. Tadeusz A. Olszański. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2007. ISBN 978-83-241-2845-7. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Thorin. [dostęp 2011-08-17]. (ang.). – artykuł w Tolkien Gateway
• Thorin Oakenshield. [dostęp 2016-03-22]. (ang.). – artykuł w The Thain's Book. An encyclopedia of Middle-earth and Numenor
• Thorin II Oakenshield. [dostęp 2011-08-16]. (ang.). – artykuł w Encyclopedia of Arda
• Maciej Wygnański: Thorin Oakenshield in the Battle of Azanulbizar. [dostęp 2011-02-03]. (ang.).
• Alan Lee: Thorin at Front Gate. [dostęp 2011-02-03]. (ang.).
• Alan Lee: Thorin's Burial. [dostęp 2011-02-03]. (ang.).
• John Howe: The King Under the Mountain. [dostęp 2011-02-03]. (ang.).
• Darrell Sweet: The Death of Thorin Oakenshield. [dostęp 2011-02-03]. (ang.).
• Michael Hague: Thorin, Prisoner of the Elves. [dostęp 2011-02-03]. (ang.).
• Ted Nasmith: Gandalf and Thorin at Bree. [dostęp 2016-03-22]. (ang.).