Traszka korsykańska

Traszka korsykańska

Euproctus montanus
(Savi, 1838)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy ogoniaste
Rodzina	salamandrowate
Podrodzina	Pleurodelinae
Rodzaj	Euproctus
Gatunek	traszka korsykańska
Synonimy
Megapterna montana Savi, 1838 Triturus montanus (Savi, 1838) Molge montana (Savi, 1838) Triton montanus (Savi, 1838)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Traszka korsykańska (Euproctus montanus) – gatunek płaza ogoniastego z rodziny salamandrowatych (Salamandridae), występujący endemicznie na francuskiej wyspie Korsyce. Dorasta do 10 cm długości i cechuje się zmiennym ubarwieniem. Gatunek ten zasiedla cieki wodne na obszarach pagórkowatych oraz górzystych. Samica składa 20–35 jaj, które przyczepiane są do kamieni. Gatunek najmniejszej troski w związku z przypuszczalnie dużą i stabilną populacją.

Wygląd

Dorasta do 8–10 cm długości. Głowa jest dłuższa niż szersza, spłaszczona, a pysk zaokrąglony. Ogon jest dłuższy niż reszta ciała u samców i krótszy u samic. Parotydy wyraźnie zaznaczone (szczególnie u samców). Ubarwienie zmienne – grzbiet zazwyczaj ciemnobrązowy, ale może być również ciemnozielony, złoty, brązowy lub srebrny – występują też różne wzory plamek. Na środku grzbietu widoczna jest również żółta lub pomarańczowa linia – zazwyczaj jaśniejsza u młodych osobników. Brzuch oraz gardło mają barwę białą, szarą lub żółtawą. Kończyny stosunkowo krótkie.

Zasięg występowania i siedlisko

Występuje wyłącznie na francuskiej wyspie Korsyce. Zasięg rozciąga się od miejscowości Oletty na północy do Montagne de Cagna na południu oraz od miejscowości San-Giuliano na wschodzie do Golfe de Girolata na zachodzie. Występuje od poziomu morza do wysokości bezwzględnej 2260 m n.p.m. Zasięg wynosi 9791 km². Płaz ten jest najczęściej spotykany na wysokościach bezwzględnych 600–1500 m n.p.m. Zasiedla strumienie, rzeki oraz stawy na obszarach pagórkowatych oraz górzystych. Sąsiadujące tereny charakteryzują się makią, lub drzewami takimi jak dąb, brzoza lub kasztan. Gatunek ten żywi się wodnymi bezkręgowcami.

Rozmnażanie i rozwój

Gatunek ten hibernuje na ziemi, zazwyczaj od października do marca. Na mniejszych wysokościach bezwzględnych gatunek ten rozmnaża się w dwóch okresach – od marca do czerwca oraz od września do października. Wraz ze zwiększającą się wysokością bezwzględną, okresy godowe zbliżają się do siebie w czasie, aż w końcu zlewają się w jeden okres godowy od lipca do sierpnia na największych wysokościach bezwzględnych. Do kopulacji dochodzi zazwyczaj na lądzie – samiec przytrzymuje szczęką ogon samicy, a następnie oplata własny ogon wokół jej ciała w pobliżu kloaki. Następnie samiec ustawia swoją kloakę blisko kloaki samicy i używa kończyn tylnych do skierowania maksymalnie dwóch spermatoforów do kloaki samicy. Kopulacja trwa do 4 godzin – jaja przyczepiane są pod kamieniami, a następnie pilnowane przez samicę. Samice składają 20–35 jaj (maksymalnie 60) na okres godowy. Gatunek ten może być w trakcie ewolucji rozwoju prostego naziemnego, co poparte jest następującymi obserwacjami:

• występowanie kopulacji naziemnej
• duże jaja bogate w żółtko
• długi rozwój embrionalny

Jaja mają średnicę 2,6–4,1 mm, a rozwój zarodka trwa 40–50 dni w temperaturze wody 15 °C. W tej temperaturze rozwój larw trwa 244–280 dni.

Status

IUCN klasyfikuje traszkę korsykańską jako gatunek najmniejszej troski (LC) – pomimo stosunkowo niewielkiego zasięgu (9791 km²), płaz ten jest pospolity, a jego populacja stabilna. Gatunkowi może zagrażać fragmentacja siedliska, introdukcja drapieżnych ryb (takich jak pstrąg) do potoków oraz zanieczyszczenie wody. W przyszłości gatunek ten może być podatny na infekcje patogenicznym grzybem Batrachochytrium salamandrivorans, który zagraża dużej liczbie europejskich płazów ogoniastych, w tym spokrewnionej traszce sardyńskiej (Euproctus platycephalus).