Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 13 lat w klubie SK Kampørn z Oslo. W 1935 roku włączono go do składu zespołu seniorów. W 1938 roku przeniósł się do Frigg Oslo FK, z którym wziął udział w premierowym sezonie ligowych mistrzostw Norwegii. Jesienią 1940 roku zawiesił karierę z powodu okupacji kraju przez nazistów, którzy zakazali wszelkiej zorganizowanej działalności sportowej[1]. Pod koniec 1943 roku rozpoczął treningi w Vålerenga Fotball, która w ukryciu przed Gestapo rozgrywała mecze sparingowe z drużynami z okolic Oslo[1]. Po wznowieniu rozgrywek w 1945 roku występował w barwach tego klubu w Kretsserien, będącą turniejem o mistrzostwo okręgu Oslo[1]. W sezonie 1946/47 został z 21 bramkami w 22 spotkaniach najskuteczniejszym strzelcem drużyny[2][3]. W sezonie 1947/48 jego klub został włączony w szeregi reaktywowanej Norgesserien[1]. W sezonie 1948/49 z 7 zdobytymi bramkami został najlepszym strzelcem klubu w lidze i dotarł z Vålerengą do dwumeczu finałowego o mistrzostwo Norwegii, w którym jego zespół uległ Fredrikstad FK (1:3, 0:3)[1][3][4]. Po spadku Vålerengi do Landsdelsserien w 1952 roku zakończył karierę[4].
17 czerwca 1938 zadebiutował w reprezentacji Norwegii w wygranym 9:0 meczu przeciwko Finlandii w ramach Mistrzostw Nordyckich, w którym strzelił gola. Ogółem w latach 1938–1949 zaliczył w drużynie narodowej 15 występów i zdobył 4 bramki.
Finlandia
Szwecja
Dania
Polska