Twierdza Bohus
 Widok na zachowane mury oraz basztę fortecy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ budynku |
forteca |
| Fundator |
Håkon V Magnusson |
| Rozpoczęcie budowy |
1308 r. |
| Pierwszy właściciel |
Håkon V Magnusson |
Położenie na mapie Szwecji  | |
 57°51′41,8″N 11°59′57,5″E/57,861611 11,999306
| |
| Strona internetowa | |
Twierdza Bohus – forteca założona na klifie przy rzece Göta w Szwecji. Twierdza została ufundowana w 1308 r. przez norweskiego króla Håkona V Magnussona, w celu obrony południowej granicy Norwegii przed Szwecją. Pierwotnie twierdza nosiła nazwę Bagahus, która z czasem przekształciła się w Bahus, a następnie Bohus. Nazwa twierdzy pochodzi od nazwy krainy historycznej Bohuslän[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Na początku XIV wieku wybuchła walka o władzę pomiędzy królem Szwecji Birgerem, a jego dwoma młodszymi braćmi – Erikiem i Valdemarem. Erik ożenił się z norweską księżniczką Ingeborg, córką króla Håkona V Magnussona, więc był ściśle związany z norweską rodziną królewską. Dzięki temu małżeństwu książę Erik otrzymał twierdzę na Ragnhildsholmen, zbudowaną w XIII wieku. Żaden ze skandynawskich królów nie był zainteresowany pozwoleniem książętom Erikowi i Valdemarowi na zdobycie większej siły, co przypieczętowało los braci. Norweski król Håkon V Magnusson zażądał od swojego zięcia Erika oddania terytorium Ragnhildsholmen. Książę odmówił, więc norweski król rozpoczął oblężenie Ragnhildsholmen, jednak bez powodzenia. W tej sytuacji Håkon V Magnusson został zmuszony do zbudowania nowej twierdzy w tym rejonie. Duński hrabia Jacob Nielsen zachęcał króla do zbudowania nowej fortyfikacji na wysokim klifie, w miejscu gdzie rzeka Göta dzieli się na dwa strumienie. Dzięki temu norweski król i jego sojusznicy byli w stanie przejąć kontrolę nad wszelkimi szlakami do Ragnhildsholmen. Wkrótce stara forteca straciła swoją wiodącą rolę ze względu na lepszą pozycję nowego zamku nazwanego Bohus. Bohus kontrolował rzekę i pełnił funkcję pierwszej linii obrony południowej granicy. Stał się jedną z najsilniejszych twierdz na północy, dzięki nieustannemu rozwijaniu systemu fortyfikacji. W okresie reformacji rozebrano wiele klasztorów katolickich w okolicy zamku. Materiał pozyskany z rozbiórki budynków pozwolił na rozbudowanie zamku[1][2][3][4][5].
Po opuszczeniu przez Szwecję Unii Kalmarskiej rozpoczął się okres wojen prowadzonych m.in. na terenie, na którym znajdował się zamek Bohus. W trakcie I wojny północnej Szwedzi sześciokrotnie atakowali twierdzę bez powodzenia. Po wielu oblężeniach król Christian IV odnowił Bohus w renesansowym duchu. Prace prowadził architekt Hans van Steenwinckel. Dobudowano także nowe bastiony, które miały być ochroną przed artylerią[1][6].
W wyniku podpisania traktatu w Roskilde w 1658 r. tereny, na których znajdował się zamek Bohus przeszły we władanie Szwecji. Pod kierunkiem szwedzkiego architekta Erika Dahlberga, renesansowy zamek został ponownie przekształcony w wojskową fortecę. W XVIII w. twierdza Bohus służyła głównie jako więzienie. W ciągu swojej historii forteca była 14 razy oblegana. Nie została nigdy zdobyta. W 1935 r. twierdza została uznana za ważne dziedzictwo kulturowe i historyczne oraz stała się zabytkiem chronionym prawnie[1][7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Our history. bohusfastning.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
- ↑ Walker 2018 ↓.
- ↑ Hakkarainen 2015 ↓.
- ↑ Petersson 2017 ↓.
- ↑ von Linné 2017 ↓.
- ↑ Bohus fästning. slottsguiden.info. [dostęp 2019-04-20]. (szw.).
- ↑ Bohus fästning. sfv.se. [dostęp 2019-04-20]. (szw.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Benedict Walker: Lonely Planet Sweden Travel Guide. Lonely Planet, 2018. ISBN 978-1-78701-890-7.
- Ari Hakkarainen: Gothenburg and Sweden's West Coast: Klaava Travel Guide. Klaava Media, 2015. ISBN 9789527074299.
- Erik Petersson: Furste av Norden. Natur & Kultur, 2017. ISBN 978-91-27-14129-2.
- Carl von Linné: Carl von Linnés västgötaresa 1746. Wahlström & Widstrand, 2017. ISBN 978-91-46-23093-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa zamku (ang. • niem. • szw.)