Przejdź do zawartości

U-121 (1940)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-121
Historia
Stocznia

Flender-Werke, Lubeka

Położenie stępki

16 kwietnia 1938

Wodowanie

20 kwietnia 1940

 Kriegsmarine
Wejście do służby

28 maja 1940

Los okrętu

samozatopienie maj 1945

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 279 ton, podwodna 328 ton, całkowita 414 ton

Długość

42,7 m (kadłuba mocnego 28,2 m)

Szerokość

4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)

Zanurzenie

100 m, 150 m maks. (3,90 m na powierzchni)

Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)
Prędkość

13 w. (24 km/h) na powierzchni
7 w. (13 km/h) w zanurzeniu

Zasięg

5000 km (3100 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni
70 km (43 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu

Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga

3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy

U-121 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940 roku. Wybrani dowódcy[1]: Oblt. Adalbert Schnee, Oblt. Freiherr Egon Reiner von Schlippenbach, Ltn. Otto Westphalen.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okręt nigdy nie uczestniczył w działaniach bojowych. Służył jako jednostka szkolna i treningowa kolejno w U-Bootschulflotille w Neustadt, 21., 24, 31. Flotylli U-Bootów.

Okręt został zatopiony przez własną załogę 2 (5?) maja 1945 roku w Bremerhaven (operacja Regenbogen). Podniesiony w 1950 roku i złomowany.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • U-121. www.uboat.net. [dostęp 2009-02-28]. (ang.).
  • U-121. www.ubootwaffe.net. [dostęp 2009-02-28]. (ang.).