USS Point Cruz (CVE-119)

USS Point Cruz (CVE-119)
	Historia
Stocznia	Todd Pacific Shipyards
Położenie stępki	4 grudnia 1944
Wodowanie	18 maja 1945
	US Navy
Nazwa	USS „Trocadero Bay” (do 5 czerwca 1944); USS „Point Cruz”
Wejście do służby	16 października 1945; 26 lipca 1951; 23 sierpnia 1965
Wycofanie ze służby	30 czerwca 1947; 31 sierpnia 1956; 16 października 1969
Los okrętu	złomowany w 1971
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	10 900 ton
Długość	169,8 m
Szerokość	22,9 m
Zanurzenie	9,4 m
	Napęd
	16 000 shp, turbiny parowe Allis-Chambers, 2 śruby
Prędkość	19 węzłów
	Uzbrojenie
	2 x 127 mm; 36 x 40 mm; 18 x 20 mm
	Wyposażenie lotnicze
	33 samoloty
Załoga	1 170 oficerów i marynarzy
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS Point Cruz (CVE-119) – lotniskowiec eskortowy typu Commencement Bay, który służył w United States Navy.

Historia

Do 5 czerwca 1944 nosił nazwę "Trocadero Bay". Stępkę okrętu położono 4 grudnia 1944 w stoczni Todd Pacific Shipyards Incorporated w Tacoma w stanie Waszyngton. Lotniskowiec zwodowano 18 maja 1945, matką chrzestną była pani Earl R. DeLong. Jednostkę włączono do służby 16 października 1945, z komandorem D. T. Dayem jako dowódcą.

Po dziewiczym rejsie i ostatecznym przeglądzie rozpoczął szkolenie pilotów w pobliżu Zachodniego Wybrzeża USA od października 1945 do marca 1946. Następnie przewoził samoloty do wysuniętych baz na zachodnim Pacyfiku. Wrócił do stoczni Puget Sound Naval Shipyard 3 marca 1947 na dezaktywację. Został wycofany ze służby 30 czerwca 1947 i przeniesiony do Rezerwy Floty Pacyfiku (ang. Pacific Reserve Fleet) w Bremerton.

Po rozpoczęciu walk w Korei okręt został reaktywowany i ponownie włączony do służby 26 lipca 1951 z komandorem Horacem Butterfieldem jako dowódcą. "Point Cruz" opuścił kontynentalne Stany Zjednoczone 4 stycznia 1953 po operacjach przybrzeżnych i dużym remoncie dostosowującym go do nowych zadań – wojny przeciwpodwodnej w ramach myśliwskich grup lotniskowców.

Bazując w Sasebo, okręt patrolował wybrzeża koreańskie wiosną 1953. Po podpisaniu rozejmu dywizjon helikopterów bazujący na "Point Cruz" wziął udział w operacji Platforma, przenosząc drogą powietrzną żołnierzy indyjskich do strefy buforowej w Panmundżom do nadzorowania procesu wymiany jeńców wojennych.

Lotniskowiec wrócił do San Diego pod koniec grudnia 1953 i po treningu i przeglądzie wrócił ponownie na Zachodni Pacyfik w kwietniu 1954, pod dowództwem komandora Johna T. Haywarda. Komandor Frederick J. Brush został dowódcą okrętu w maju 1954. Na Dalekim Wschodzie "Point Cruz" służył jako okręt flagowy kontradmirała Jamesa S. Russella – dowódcy 15 Dywizji Lotniskowców.

Okręt wrócił do San Diego w listopadzie 1954 i wyruszył znowu na misję 24 sierpnia 1955. Podczas operacji na Pacyfiku operował jako okręt flagowy 15 Dywizji Lotniskowców, będącej częścią składową 7 Floty. "Point Cruz" opuścił Yokosukę 31 stycznia 1956 i dotarł do Long Beach w Kalifornii na początku lutego w celu dezaktywacji w Puget Sound Naval Shipyard. Wycofany ze służby 31 sierpnia 1956, CVE-119 został umieszczony w Bremertońskiej Grupie Rezerwy Floty Pacyfiku. Gdy znajdował się w rezerwie, 17 maja 1957 został przeklasyfikowany na transportowiec samolotów i otrzymał oznaczenie AKV-19.

"Point Cruz" został reaktywowany 23 sierpnia 1965 i przekazany pod dowództwo Military Sea Transportation Service jako USNS "Point Cruz" (T-AKV-19) we wrześniu 1965. Służył jako transportowiec samolotów dla MSTS i zapewniał wsparcie logistyczne amerykańskim siłom wojskowym w południowo-wschodniej Azji. Został wycofany ze służby 16 października 1969. Skreślony z listy floty 15 września 1970. Sprzedany na złom i złomowany w 1971.

Bibliografia

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.

Linki zewnętrzne