Welon (ryba)
Welon (potocznie welonka[potrzebny przypis]) – jedna z odmian karasia. Wyhodowane zostały w wyniku wieloletniej hodowli i selekcji karasia złocistego (Carassius auratus auratus). Są to udomowione ryby akwariowe niewystępujące w środowisku naturalnym. W akwariach wyhodowano odmiany różniące się od siebie barwą.
Nazwa została nadana przez Williama T. Innesa w roku 1890[potrzebny przypis]. Do celów hodowlanych i wystawowych zostały opracowane standardy[1]. W standardzie tym wyodrębniono dwie odmiany: klasyczny welon i tzw. welon jaskółczy.
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Charakteryzuje się krótkim, okrągłym ciałem, z silnie wydłużonymi płetwami[2] o cienkich i elastycznych promieniach płetwowych. Głowa dość krótka i szeroka. Płetwa ogonowa jest bardzo długa, do nasady ogona rozdwojona, w bezruchu swobodnie opada w dół. Płetwa grzbietowa powinna utrzymywać się pionowo. Im dłuższe płetwy, tym wyższa wartość hodowlana ryby[3].
Zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Welony są ruchliwymi rybami. Lubią ryć w podłożu, wyrywając i „przy okazji” niszcząc rośliny. Należą do spokojnych gatunków. Nie powinny przebywać w towarzystwie kąsaczy, które podgryzają im płetwy.
Warunki w akwarium
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak wszystkie odmiany złotych rybek, welony potrzebują dużego zbiornika z miejscem do pływania. Są dość dużymi rybami dorastającymi do 20 cm długości[3]. Ryba jest aktywna, dużo je i dużo wydala szybko zanieczyszczając tym samym wodę. Wskazana jest zatem tzw. nadfiltracja (zastosowanie filtru o mocy odpowiedniej dla większego zbiornika). Zalecana twardość wody wynosi 6–18 °n, a pH około 7,0[3]. Nie wytrzymują niskich temperatur, dlatego w warunkach klimatu umiarkowanego nie mogą przebywać na zewnątrz budynku[3].
Zalecane warunki w akwarium | |
---|---|
Zbiornik | minimum 100 l |
Temperatura wody | 20-25°C okresowy spadek do 15-18[3]. |
Twardość wody | do 18°n |
Skala pH | 7 |
pokarm | żywy, mrożony, suchy |
Pokarm
[edytuj | edytuj kod]Welony są wszystkożerne. Spożywają każdy dostępny pokarm dla ryb akwarystycznych[3]: dafnia, wodzień, suche pokarmy. Dodatkowo powinny otrzymywać pokarmy roślinne[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Latusek, Wzorce (Standardy) złotych rybek
- ↑ Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- ↑ a b c d e f g Wally Kahl , Burkard Kahl , Dieter Vogt , Atlas ryb akwariowych, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Delta W-Z, 2000, ISBN 83-7175-260-1 .