Przejdź do zawartości

Wiesława Kwiatkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiesława Kwiatkowska
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1936
Gdynia

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 2006
Gdynia

Zawód, zajęcie

dziennikarka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Odznaka pamiątkowa „Krzyż Solidarności Walczącej”

Wiesława Irena Kwiatkowska (ur. 31 maja 1936 w Gdyni, zm. 18 czerwca 2006 tamże)[1] – polska dziennikarka, autorka książek o Gdyni, działaczka opozycji w PRL.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była córką robotnika portowego. W czasie II wojny światowej wysiedlona razem z rodziną do wsi Kowala Stępocina pod Radomiem. Po wojnie powróciła do Gdyni. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim.

W latach 1980–1981 pracowała w sekcji historycznej Zarządu Regionu „Solidarności” w Gdańsku, zbierając materiały dotyczące wydarzeń Grudnia 1970 na Wybrzeżu[1]. Po wprowadzeniu stanu wojennego została aresztowana i skazana przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na pięć lat więzienia. Wyszła na wolność w marcu 1983 po złagodzeniu kary przez Najwyższą Izbę Wojskową. Współpracowała z wydawnictwami podziemnymi oraz kapelanem „Solidarności” ks. Hilarym Jastakiem. W 1986 nakładem Archiwum „Solidarności” wydała książkę Grudzień 1970 w Gdyni. Rok później została prewencyjnie zatrzymana razem z grupą opozycjonistów w czasie wizyty Jana Pawła II w Gdyni.

Po 1989 pracowała w „Tygodniku Gdańskim” i gdyńskim oddziale „Dziennika Bałtyckiego[2]. Opublikowała m.in. wywiad-rzekę z Andrzejem Gwiazdą Gwiazda miałeś rację (1990), a także kilka książek poświęconych Gdyni: Grudniowa apokalipsa (1993), Są wśród nas (wspólnie z Izabellą Greczanik-Filipp, praca o gdyńskich pomnikach, 2000), Gdyńskie cmentarze. O twórcach miasta, portu i floty (wspólnie z córką – Małgorzatą Sokołowską, 2003), Encyklopedia Gdyni (wspólnie z Małgorzatą Sokołowską i Izabellą Greczanik-Filipp, 2006).

W 1995 została skazana na trzy miesiące więzienia w zawieszeniu. Jej stwierdzenie opublikowane w „Dzienniku Bałtyckim”, że sędzia prowadzący proces w sprawie wydarzeń Grudnia 1970 jeździł uzgadniać wyrok do Warszawy, zostało uznane za obrazę sądu. Została pochowana na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 4-13-13)[3].

Grób Wiesławy Kwiatkowskiej na cmentarzu Witomińskim

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]