Wikipedysta:7th son/brudnopis2
 Gew. 98 z bagnetem i łódką nabojową | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja | |
| Wyprodukowano |
>5 000 000 egz. |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,92 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
stały, 5 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
1250 mm |
| Długość lufy |
740 mm |
| Masa | |
| broni |
4,09 kg (karabin niezaładowany) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
895 m/s |
Jeden z najbardziej wpływowych, rozpoznawalnych i najlepszych karabinów w historii. Produkowany w wielu krajach, odmianach od 1898 roku do dziś.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Karabin został zaprojektowany w zastępstwo Modelu 1888(Gewehr 88), który był uznawany za wadliwy. System zamka z trzecim ryglem "bezpieczeństwa" użyty w modelu 1898 został opatentowany 9 września 1895 roku przez Paula Mausera. Niemiecka Gewehr-Prüfungskommission(G.P.K.) (Komisja Testowa Karabinów) zaakceptowała owy karabin 5 kwietnia 1898 roku. Chrzest bojowy Model 1898 przeszedł w Powstaniu bokserów (1899-1901). W 1904 został utworzony kontrakt na 290,000 karabinów z Waffenfabrik Mauser i na 210,000 karabinów z Deutsche Waffen und Munitionsfabriken. W roku 1905, nabój M/88 7.92mmx57mm I z średnicą pocisku 8,08mm został zastąpiony przez 7.92x57mm IS z średnicą pocisku 8,2mm. Listera I pochodzi od niemieckiego słowa Infanterie, a S od Spitz, co razem oznaczało-ostrołukowy nabój piechoty.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Zamek
[edytuj | edytuj kod]Czterotaktowy, ślizgowo-obrotowy zamek w Gewehr 98 jest śilnym, prostym, bezpiecznym i dobrze przemyślanym rozwiązaniem, które jest wykorzystywane przez ogromną ilość wojskowych, sportowych/łowieckich karabinów i stało się pewnym standardem w XX wieku. Wadą tego systemu jest to, że nie może być tak łatwo masowo produkowany.
Bezpiecznik
[edytuj | edytuj kod]Trój-pozycyjny bezpiecznik został zamontowany na końcu zamka, od prawej:
- 1 pozycja (bezpiecznik ustawiony na prawo) - iglica zablokowana, zamek zablokowany
- 2 pozycja (bezpiecznik ustawiony na środku) - iglica zablokowana, zamek ruchomy
- 3 pozycja (bezpiecznik ustawiony na lewo) - iglica odblokowana, zamek ruchomy - karabin gotowy do strzelania
Bezpiecznik działa tylko, kiedy karabin jest załadowany, w przeciwnym razie, bezpiecznik się nie ruszy.
Ładowanie amunicji
[edytuj | edytuj kod]
Magazynek w Mauserze Gew. 98 może pomieścić 5 naboi. Naboje można ładować pojedynczo, przez pchanie naboju na podajnik magazynka, bądź za pomocą łódki nabojowej, która może maksymalnie pomieścić tyle naboi, ile sam magazynek(5). Po załadowaniu za pomocą łódki, łódka jest wyrzucana. Magazynek może zostać opróżniony za pomocą operowania zamkiem (tak jak przy przeładowywaniu), ale z bezpiecznikiem ustawionym w pozycji środkowiej, w przeciwnym razie po odryglowaniu, iglica zostanie zwolniona, spłonka zbita i pocisk zostaje wystrzelony. Można też magazynek opróżnić za pomocą ściągnięcia denka magazynka.
Przyrządy celownicze
[edytuj | edytuj kod]Oryginalnie Gewehr 98 miał otwartego typu muszkę i łukową linię celownika z wcięciem typu V, znany jako Lange Visier. Ten celownik został zaprojektowany dla pocisku M/88 7,92 mm x 54mm I. Celownik moźna było ustawić od 200m do 2000m w 100m odstępach. Nabój M/88 7,92 mm x 54mm I był wyposażony w tępołukowy pocisk.
Później linia celiwnika została zmodyfikowana do pocisku wzoru 1905 7,92mm x 54mm IS. Pocisk naboju 7.92mm x 54mm IS był lżejszy, szpiczasty i średnica wzrostła z 8,08mm do 8,2mm, dzięki temu wzrósł współczynnik balistyczny. Z wprowadzeniem nowego pocisku celownik mógł być teraz ustawiony od 400m do 2000m w 100m odstępach.
Kolba
[edytuj | edytuj kod]Kolba tego karabinu została wyposażona w chwyt pistoletowy. Nakładka kolby "ciągnie się" od celownika do bączka. W celu redukcji odrzutu w kolbie została zastosowana śruba przechodząca pod komorą. Przy strzale "rozprowadza" siłę odrzutu po całej kolbie. Przed wojną kolby były robione z [Orzech (roślina)|drzewa orzechowego]], które średnio było sezonowane przez 3 lata, w celu dania czasu do "stabilizacji". W 1917 roku niedostatek drewna orzechowego, zastąpiono drewnem bukowym. Kolby z końcowego okresu wojny były mniej wytrzymałe i cięższe od wcześniejszych orzechowych kolb.
Dodatki
[edytuj | edytuj kod]
Karabiny były wydawane z skórzanym pasem nośnym. W czasie 1 wojny światowej, z powodu niedostatków skóry, robione były z brezentu.
Gewehr 98 był zdolny do zamontowania garłacza, który miotał granatem nasadkowym.
Karabin miał możliwość zamontowania bagnetu. Szyna na bagnet miała długość 4,5cm, dzięki czemu bagnet nie musiał mieć mocowania również do lufy. Rozwiązanie to wywodziło się z powodu, że bagnet mocowany teź do lufy, wprowadzał drgania na nią i zmniejszał efektywność. Karabin początkowo był wyposażony w bagnet Seitengewehr 98. Z końcem 1905 roku, bagnet ów został zastąpiony bagnetem Seitengewehr 98/05(tzw. "Liść"/"Liściak"). Saperzy wyposażeni byli w bagnet z "piłą".
Karabin snajperski
[edytuj | edytuj kod]Wraz z wiosną 1915 roku zapadła decyzja o wyposażeniu 15 tyś. karabinów, które miały wyjątkowe osiągi w celowniki optyczny do użytku snajperskiego. Aby zamontować celowniki optyczne bezpośrednio nad karabinem, musiano zmienić zamki, na te z zgiętą rączką, przez co w kolbie musiało zostać wykonane wyżłobienie. Celowniki optyczne 3x i 2,5x były produkowane przez firmy takie jak Görtz, Gérard, Oige, Zeiss, Hensoldt, Voigtländer i cywilne modele od Bock, Busch i Füss. Z nisko zamontowaną optyką pojawiał się problem z kożystaniem z bezpiecznika. Problem usunięto przez zamontowanie wyżej optyki. W sumie przerobiono 18,421 sztuk tych karabinów na karabiny snajperskie w czasie 1 WŚ.
Służba
[edytuj | edytuj kod]W 1935 roku wprowadzono nowy, standardowy karabin, który miał zastąpić wysłużonego Gewehr 98, mowa tu o Karabiner 98 kurz. Mimo to Gewehr 98 nie był rzadkością do końca II-ej wojny światowej. Spowodowane to było niewystarczającą ilością nowych karabinów. Oprócz normalnego wojska, był też używany przez Volkssturm.
Po I-ej WŚ, WP posiadało dużo przejętych Mauserów Gewehr 98. Poza tym, po wyzwoleniu Gdańska została przejęta fabryka Mausera. Maszyny wpierw przewieziono do Warszawy gdzie produkowano tam go do 1922 roku. Później zaczęto produkcję Mausera Kar98AZ, na którym został oparty Karabinek wz. 29.
Imperium osmańskie dostało dużą ilość w trakcie jak i po 1WŚ. Większąść z nich została przerobiona do standardu M38, który był standardowym karabinem Republiki Tureckiej, przed, po jak i w czasie IIWŚ.
W tym konflikcie używane były przez Francowskich nacjonalistów i ochotnicze Niemieckie legiony. W latach 60' większość z tych karabinów została sprzedana do USAjako tanie karabiny sportowe.
Używany przez Chińska Armię Rewolucyjną Nacjonalistów, używany od wojny domowej Nacjonalistyczno-Komunistycznej do wojny w Korei.
Karabiny z Izraela pochodziły z Cesarstwa Niemieckiego i były przerabiane na kaliber 7,62mm, czyli standardowy kaliber w Izraelu od 1958 rok.
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]
Cesarstwo Niemieckie
Rzesza Niemiecka
III Rzesza
Polska
Urugwaj
Imperium Osmańskie
Norwegia
Republika Chińska
Państwo Hiszpańskie
ZSRR Karabiny zdobyczne.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
