Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Grzes1966/brudnopis/Władysław Kowalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Władysław Kowalski 19 lutego 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917, zaliczony do 1 Rezerwy z powołaniem do służby czynnej na czas aż do demobilizacji[1][2].

Władysław I Kowalski (ur. 1 listopada 1892) – kapitan artylerii rezerwy Wojska Polskiego, przydział w rezerwie do 10 pac[3]

Władysław II Kowalski (ur. 17 sierpnia 1893 w Jarosławiu[4]) – kapitan administracji (artylerii) Wojska Polskiego (1 lipca 1919), w 1932 w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu, Srebrny Krzyż Zasługi[5], w marcu 1939 zastępca komendanta szkoły do spraw gospodarczych[6]. Więcej o nim w: c. i k. Pułk Artylerii Górskiej Nr 10.

Władysław III Kowalski (ur. 2 lipca[a] 1894 w Żytomierzu) – porucznik uzbrojenia rezerwy Wojska Polskiego. W lipcu 1917, po ukończeniu Kijowskiej Szkoły Artylerii, został mianowany chorążym i przydzielony do 5 Brygady Artylerii na stanowisko młodszego oficera baterii[7]. W 1924 przydział w rezerwie do 3 pap[8]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III i posiadał przydział do Kadry 1 Oddziału Służby Uzbrojenia[9]. 16 listopada 1947 wrócił do kraju. Mieszkał w Warszawie przy ul. Filtrowej 12.

Władysław V Kowalski (ur. 21 maja 1898) – porucznik artylerii Wojska Polskiego (1 września 1921), w 1928 w 20 pap[10]

Władysław Tomasz Kowalski (ur. 1897) – major saperów inżynier Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi[b]

Władysław Kowalski (ur. 29 stycznia 1905[22]) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego (15 sierpnia 1931), w 1932 w 37 pp[23]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Data podana przez Władysława Kowalskiego, natomiast w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako urodzony 15 lipca 1894.
  2. ↑ Władysław Tomasz Kowalski ur. 18 września 1897 w Sieniawie. 19 lutego 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika, zaliczony do 1 Rezerwy z powołaniem do służby czynnej na czas aż do demobilizacji[11]. 1 grudnia 1919 został mianowany z dniem 1 grudnia 1919 porucznikiem w 14 pp[12]. 25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[13]. W 1924 był odkomenderowany z macierzystego pułku na Politechnikę Lwowską w celu ukończenia studiów[14]. W kwietniu 1925 został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty (14 pp) do korpusu oficerów inżynierii i saperów w stopniu kapitana ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1924 i 3,3 lokatą z równoczesnym wcieleniem do 6 pułku saperów w Przemyślu z równoczesnym odkomenderowaniem do Szefostwa Inżynierii i Saperów Okręgu Korpusu Nr VI do dnia 1 lipca 1925[15]. W 1928 był przydzielony do Zarządu Fortecznego Lwów[16]. W 1932 w Dowództwie Obszaru Warownego „Wilno”[17]. Z dniem 1 lipca 1933 został przeniesiony do 7 batalionu saperów w Poznaniu[18]. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1935 i 9. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[19][20]. W lipcu tego roku został wyznaczony na stanowisko oficera do spraw wyszkolenia 7 bsap. W marcu 1939 był przydzielony do rezerwy personalnej oficerów przy Inspektorze Saperów na stanowisko wykonawcy studiów[21].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 26 z 8 marca 1919, poz. 838, s. 645, jako podporucznik.
  2. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 98 z 28 grudnia 1919, s. 2816, sprostowano stopień z podporucznika na porucznika.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 716, 768.
  4. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-17]..
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 185, 816.
  6. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292, 469.
  7. ↑ Władysław Kowalski. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.10778 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-05].
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 642.
  9. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 194, 724.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 394, 482.
  11. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 26 z 8 marca 1919, poz. 838, s. 646.
  12. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 99 z 29 grudnia 1919, poz. 4285.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920, s. 1343.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 156, 368.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 27 kwietnia 1925, s. 225.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 585, 597.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 252, 483.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933, s. 201.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 72.
  20. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 244.
  21. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 426.
  22. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-17]..
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 133, 567.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Grzes1966/brudnopis/Władysław_Kowalski&oldid=73425741”