Przejdź do zawartości

Wilhelm Fiszer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhelm Fiszer
generał brygady
Data urodzenia

31 maja 1764

Data śmierci

1832

Przebieg służby
Lata służby

17921816

Siły zbrojne

Legiony Polskie we Włoszech
Armia Księstwa Warszawskiego
Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

insurekcja kościuszkowska,
wojny napoleońskie

Wilhelm Fiszer herbu Taczała (ur. 31 maja 1764[1], zm. 1832) – generał brygady armii Księstwa Warszawskiego, radca Ministerium Spraw Wewnętrznych w 1811 roku[2].

Syn generała majora armii koronnej Karola Ludwika Fiszera (zm. 1783), brat Stanisława i Karola Jana (wszyscy bracia służyli w armii Księstwa Warszawskiego)[3]. Ojciec Ludwika.

Od 1774 kadet. W 1790 sztabskapitan w 1 Regimentu Pieszego Koronnego, którym wcześniej dowodził jego ojciec. W 1792 dowódca rezerwowego regimentu w Kaliszu.

W 1794 po bitwie pod Jędrzejowcem awansowany przez T. Kościuszkę na majora. W 1797 służył w 1 Legionie Polskim we Włoszech. W tymże roku powrócił do kraju. W 1807 był radcą departamentu kaliskiego. W lutym 1812 uzyskał stopień generała i stanowisko generalnego ordonatora (kwatermistrza) armii. W 1816 zaliczony formalnie do armii Królestwa Polskiego. Przyjął dymisję, ale pensję pobierał jeszcze w 1832.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. data urodzenia
  2. Kalendarzyk Polityczny Chronologiczny i Historyczny na rok pański 1811 z Magistraturami Kraiowemi, Warszawa 1811, s. 149.
  3. Jan Pachoński: Oficerowie Legionów Polskich 1796-1807. T. 2: Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich 1796-1807. Kraków: Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003, s. 68. ISBN 83-7188-003-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 1, wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998