Wilhelm II (hrabia Ravensbergu)
nagrobek Wilhelma i jego żony w Bielefeld | |
hrabia Ravensbergu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
ok. 1382 |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka |
Anna z Palatynatu |
Żona |
Adelajda z Tecklenburga |
Dzieci |
Wilhelm (ur. ok. 1382, zm. 22 listopada 1428 w Bielefeld) – hrabia Ravensbergu jako Wilhelm II od 1404, od 1401 do 1414 biskup-elekt Paderborn.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wilhelm był trzecim synem Wilhelma I, księcia Bergu i hrabiego Ravensbergu, oraz Anny, córki palatyna reńskiego Ruprechta II z rodu Wittelsbachów[1][2]. Dzięki poparciu swego wuja Ruprechta z Palatynatu został wybrany na stanowisko biskupa Paderborn, a po wyborze wuja na (brata matki) króla Niemiec w 1401 zatwierdzony na tym stanowisku przez papieża Bonifacego IX[1] (nigdy jednak nie przyjął święceń)[2]. W 1404 wraz ze starszymi braćmi (w tym Adolfem) wystąpił zbrojnie przeciwko ojcu i w wyniku tego otrzymał hrabstwo Ravensbergu[2]. W kolejnym roku występował z kolei po stronie ojca przeciwko Adolfowi[1].
Wilhelm toczył liczne konflikty z sąsiadami. Powiększył znacząco terytorium biskupstwa Paderborn. Jednak jego próby przeprowadzenia reform klasztorów w biskupstwie doprowadziły do powstania opozycji wobec niego. W efekcie w 1414 został zmuszony do rezygnacji z godności biskupiej[1][2]. Podjął natomiast starania o opróżnione w tym samym roku stanowisko arcybiskupi Kolonii. Wybrany przez mniejszość kapituły w opozycji do Dytryka z Moers próbował objąć kontrolę nad arcybiskupstwem, wspierany przez swego brata Adolfa i hrabiego Mark Gerarda. Ostatecznie w 1416 zrezygnował ze swych roszczeń do Kolonii w zamian za odszkodowanie finansowe ze strony Dytryka z Moers, ożenił się też z Adelajdą, córką hrabiego Tecklenburga Mikołaja II[1]. Miał jednego syna, Gerarda, który odziedziczył po nim hrabstwo Ravensbergu[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Woldemar Harleß: Wilhelm von Berg (Ravensberg). W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 43. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1898, s. 168–170.
- ↑ a b c d e Wilhelm. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-09-04].