Wirus Nipah

Obraz w mikroskopie elektronowym transmisyjnym wirionów wirusa Nipah, wyizolowanych z płynu mózgowo-rdzeniowego.

Wirus Nipah – paramyksowirus zaliczany razem z wirusem Hendra do rodzaju Henipavirus, wywołujący chorobę Nipah^[1]^[2]. Wirus ten przenoszony jest przez nietoperze owocożerne z rodzaju Pteropus^[1].

Choroba Nipah u ludzi objawia się wysoce śmiertelnym^[3] (40–50%) zapaleniem mózgu^[4], układowym zapaleniem naczyń oraz ciężkim zapaleniem płuc^[5]^[6]. Do 2017 roku opisano około 200 zgonów z powodu zakażenia wirusem Nipah. Obraz kliniczny choroby u zwierząt jest zróżnicowany^[6].

Pierwszą epidemię choroby wywoływanej przez niego odnotowano w 1998 roku w malezyjskim mieście Ipoh^[2]^[4]^[7]. Przypadki te początkowo mylnie rozpoznano jako japońskie zapalenie mózgu^[8].

Przypisy

↑ ^a ^b OlivierO. Escaffre OlivierO., ViktoriyaV. Borisevich ViktoriyaV., BarryB. Rockx BarryB., Pathogenesis of Hendra and Nipah virus infection in humans, „Journal of Infection in Developing Countries”, 7 (4), 2013, s. 308–311, DOI: 10.3855/jidc.3648, PMID: 23592639 (ang.).
↑ ^a ^b Blair L.B.L. DeBuysscher Blair L.B.L. i inni, Comparison of the Pathogenicity of Nipah Virus Isolates from Bangladesh and Malaysia in the Syrian Hamster, „PLoS Neglected Tropical Diseases”, 7 (1), 2013, DOI: 10.1371/journal.pntd.0002024, PMID: 23342177, PMCID: PMC3547834 (ang.).
↑ MisakoM. Yoneda MisakoM., ニパウイルスの病原性発現機序とワクチン開発の研究 [Study of pathogenicity of Nipah virus and its vaccine development], „Uirusu”, 64 (1), 2014, s. 105–112, DOI: 10.2222/jsv.64.105, PMID: 25765986 (jap.).
↑ ^a ^b K.B.K.B. Chua K.B.K.B. i inni, Nipah virus: a recently emergent deadly paramyxovirus, „Science”, 288 (5470), 2000, s. 1432–1435, DOI: 10.1126/science.288.5470.1432, PMID: 10827955 (ang.).
↑ Emmie deE. Wit Emmie deE., Vincent J.V.J. Munster Vincent J.V.J., Animal models of disease shed light on Nipah virus pathogenesis and transmission, „The Journal of Pathology”, 235 (2), 2015, s. 196–205, DOI: 10.1002/path.4444, PMID: 25229234, PMCID: PMC4268059 (ang.).
↑ ^a ^b ZdzisławZ. Dziubek ZdzisławZ., EwaE. Duszczyk EwaE., Choroby zakaźne i pasożytnicze, wyd. 4, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 311, ISBN 978-83-200-4534-5 .
↑ Emmie deE. Wit Emmie deE. i inni, Foodborne Transmission of Nipah Virus in Syrian Hamsters, „PLoS Pathogens”, 10 (3), 2014, DOI: 10.1371/journal.ppat.1004001, PMID: 24626480, PMCID: PMC3953481 (ang.).
↑ K.B.K.B. Chua K.B.K.B. i inni, Role of electron microscopy in Nipah virus outbreak investigation and control, „The Medical Journal of Malaysia”, 62 (2), 2007, s. 139–142, PMID: 18705447 (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[:0-1] OlivierO. Escaffre OlivierO., ViktoriyaV. Borisevich ViktoriyaV., BarryB. Rockx BarryB., Pathogenesis of Hendra and Nipah virus infection in humans, „Journal of Infection in Developing Countries”, 7 (4), 2013, s. 308–311, DOI: 10.3855/jidc.3648, PMID: 23592639 (ang.).

[:2-2] Blair L.B.L. DeBuysscher Blair L.B.L. i inni, Comparison of the Pathogenicity of Nipah Virus Isolates from Bangladesh and Malaysia in the Syrian Hamster, „PLoS Neglected Tropical Diseases”, 7 (1), 2013, DOI: 10.1371/journal.pntd.0002024, PMID: 23342177, PMCID: PMC3547834 (ang.).

[3] MisakoM. Yoneda MisakoM., ニパウイルスの病原性発現機序とワクチン開発の研究 [Study of pathogenicity of Nipah virus and its vaccine development], „Uirusu”, 64 (1), 2014, s. 105–112, DOI: 10.2222/jsv.64.105, PMID: 25765986 (jap.).

[:1-4] K.B.K.B. Chua K.B.K.B. i inni, Nipah virus: a recently emergent deadly paramyxovirus, „Science”, 288 (5470), 2000, s. 1432–1435, DOI: 10.1126/science.288.5470.1432, PMID: 10827955 (ang.).

[5] Emmie deE. Wit Emmie deE., Vincent J.V.J. Munster Vincent J.V.J., Animal models of disease shed light on Nipah virus pathogenesis and transmission, „The Journal of Pathology”, 235 (2), 2015, s. 196–205, DOI: 10.1002/path.4444, PMID: 25229234, PMCID: PMC4268059 (ang.).

[Dziubek-6] ZdzisławZ. Dziubek ZdzisławZ., EwaE. Duszczyk EwaE., Choroby zakaźne i pasożytnicze, wyd. 4, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 311, ISBN 978-83-200-4534-5 .

[7] Emmie deE. Wit Emmie deE. i inni, Foodborne Transmission of Nipah Virus in Syrian Hamsters, „PLoS Pathogens”, 10 (3), 2014, DOI: 10.1371/journal.ppat.1004001, PMID: 24626480, PMCID: PMC3953481 (ang.).

[8] K.B.K.B. Chua K.B.K.B. i inni, Role of electron microscopy in Nipah virus outbreak investigation and control, „The Medical Journal of Malaysia”, 62 (2), 2007, s. 139–142, PMID: 18705447 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]