Witold Bartnicki
kapitan rezerwy (1995) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Witold Bartnicki ps. Kadłubek, Wiktor (ur. 27 lutego 1925 w Warszawie, zm. 9 lipca 2008 tamże) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, harcerz Szarych Szeregów, żołnierz batalionu „Zośka” Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.
Życie i działalność
[edytuj | edytuj kod]Przed wybuchem II wojny światowej, zdążył ukończyć szkołę powszechną i rozpocząć naukę w gimnazjum. Po wybuchu wojny, na jesieni w 1939 r., podjął działalność w konspiracji. Od 1941 r., był uczestnikiem Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”, a następnie od 1942 r., warszawskich Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Uczestniczył między innymi w akcji likwidacyjnej volksdeutscha Ludwika Herberta. Następnie uczestniczył w szeregu akcji bojowych w tym między innymi Akcji pod Arsenałem, podczas której jako członek grupy „Sygnalizacja”, miał za zadanie stojąc przy gmachu Banku Polskiego, przy ul. Bielańskiej, rozpoznanie więźniarki przewożącej Jana Bytnara ps. „Rudy” z siedziby Gestapo w al. Szucha do więzienia na Pawiaku, a następnie zasygnalizowanie jej przejazdu skinieniem kapelusza stojącemu po drugiej stronie ulicy Konradowi Okolskiemu ps. „Kuba”. Następnie był uczestnikiem Akcji „Taśma”. W czasie powstania warszawskiego walczył w szeregach batalionu „Zośka” na terenie Woli biorąc udział w zdobyciu obozu na „Gęsiówce” i uwolnieniu więźniów, a następnie w walkach na Starym Mieście i w Śródmieściu.
Po zakończeniu działań wojennych pracował między innymi w Centralnym Zarządzie Przemysłu Rybnego. W 1995 r. awansowany do stopnia kapitana rezerwy Wojska Polskiego. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 273-3-14)[1].
Wybrane odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (1944)
- Medal Wojska (czterokrotnie - 1948)
- Krzyż Partyzancki (1978)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1977)
- Warszawski Krzyż Powstańczy (1982)
- Krzyż Armii Krajowej (1983)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985)
- Medal za Warszawę 1939–1945[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KRYSTYNA BARTNICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29] .
- ↑ Bartnicki, Witold - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-05-18] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Bartnicki. www.1944.pl. [dostęp 2014-03-27]. (pol.).
- Witold Bartnicki. audiohistoria.pl. [dostęp 2014-03-27]. (pol.).
- Pogrzeb W. Bartnickiego, ostatniego uczestnika Akcji pod Arsenałem. bankier.pl. [dostęp 2014-03-27]. (pol.).
- Członkowie Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”
- Członkowie Grup Szturmowych Szarych Szeregów
- Harcerze w powstaniu warszawskim
- Żołnierze Armii Krajowej
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Urodzeni w 1925
- Zmarli w 2008
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Medalem Wojska (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Ludzie urodzeni w Warszawie