Przejdź do zawartości

Wostok 6

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wostok 6
Wostok-3A 8, S00595
Dane misji
Indeks COSPAR

1963-023A

Zaangażowani

 ZSRR

Oznaczenie kodowe

Чайка (Czajka)

Pojazd
Statek kosmiczny

Wostok

Masa pojazdu

4713 kg

Rakieta nośna

Wostok 8K72K

Załoga
Zdjęcie Wostok 6 Wostok-3A 8, S00595
Walentina Tierieszkowa (1969)
Załoga

Walentina Tierieszkowa

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

16 czerwca 1963 (09:29:52 UTC)

Orbita okołoziemska
Liczba orbit

48

Apogeum

231,1[1] km

Perygeum

180,9[1] km

Okres orbitalny

87,8 min

Inklinacja orbity

64,9°

Lądowanie
Lądowanie

19 czerwca 1963 (08:20 UTC)

Czas trwania misji

2d 22h 50m

Przebyta odległość

1 971 000 km[2]

Liczba okrążeń Ziemi

48[1]

Program Wostok

Wostok 6 (oznaczenie kodowe Czajka, ros. Чайка) – pierwszy lot kosmiczny kobiety; ostatni załogowy lot kosmiczny w ramach programu Wostok; drugi, po misjach Wostok 3 i Wostok 4, lot grupowy. Misja Wostoka 6 trwała od 16 czerwca do 19 czerwca 1963 roku. Na pokładzie znajdowała się kosmonautkaWalentina Tierieszkowa (jej dublerkami były Irina Sołowjowa i Walentina Ponomariowa).

Oficjalnymi celami misji były:

  • dalsze badania wpływu środowiska przestrzeni kosmicznej i stanu nieważkości na organizm ludzki,
  • przeprowadzenie eksperymentów biomedycznych w warunkach przedłużonego lotu kosmicznego,
  • obserwacja i usprawnianie układów statku kosmicznego.

Lot Tierieszkowej był także jawnie propagandowy. Miszyn powiedział, że Chruszczow w jednym ze swoich przemówień pochwalił się, że lot Walentiny „pokazał całemu światu równouprawnienie kobiet i mężczyzn w naszym kraju”. Miało to wydźwięk wyjątkowo ironiczny, gdyż, według słów Miszyna: „Mało brakowało, by u Tierieszkowej doszło do poważnego załamania nerwowego. A zatem wręcz przeciwnie, jej lot powinien pogrążyć Chruszczowa”[3].

Lot Wostoka 6 odbył się równocześnie z Wostokiem 5. Minimalna odległość między nimi w przestrzeni kosmicznej wynosiła 6 km. Przez trzy dni załogi obu statków utrzymywały łączność radiową między statkami i Ziemią oraz przekazywano obrazy telewizyjne na Ziemię[1].

Po wykonaniu 48 okrążeń Ziemi i przebyciu około dwóch milionów kilometrów, kapsuła powrotna powróciła do atmosfery i wylądowała na terenie kołchozu Pawiński, w pobliżu wsi Bajewo, 620 km na północny wschód od Karagandy[1] (53°16′N 80°27′E/53,266667 80,450000). Tak jak w poprzednich misjach Wostok, moduł serwisowy nie do końca odczepił się od kapsuły powrotnej, a Tierieszkowa katapultowała się i lądowała osobno, na spadochronie. Z powodu silnego wiatru, kosmonautka o mało co nie wpadła do jeziora, i mając kłopoty z wypięciem się ze spadochronu, stłukła sobie nos.

Przez wiele lat o przebiegu lotu Tierieszkowej krążyło wiele plotek mówiących o chorobie lokomocyjnej, menstruacji, a nawet o płaczu i wybuchu histerii kosmonautki (którą miała uspokoić rozmowa z Siergiejem Korolowem), co miałoby wyjaśnić wielogodzinną przerwę w łączności między statkiem a Ziemią. Jednak zapisy lotu i sprawozdania świadków, zarówno sprzed jak i po rozpadzie Związku Radzieckiego, mówią, że wypełniła ona cały plan lotu.

W 2004 roku ujawniono, że w programie deorbitacji Wostoka 6 wystąpił błąd. Statek zamiast obniżać orbitę, podwyższał ją. Tierieszkowa zauważyła błąd pierwszego dnia lotu i powiadomiła o nim Korolowa. Błąd szybko usunęła kosmonautka wprowadzając nowe dane przekazane z Ziemi. Na prośbę Korolowa, Tierieszkowa nigdy nie wspominała o tym błędzie.

Kapsuła powrotna statku jest eksponatem w Muzeum RKK Energia w Korolowie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 166.
  2. Praca zbiorowa: ZSRR. Droga w kosmos. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Agencja Prasowa Nowosti, 1965, s. 114-116.
  3. James Harford: Siergiej Korolow. O krok od zwycięstwa w wyścigu na Księżyc. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, s. 190. ISBN 83-7469-165-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]