Yūka Setō (jap. 勢藤優花 Setō Yūka; ur. 22 lutego 1997 w Kamikawie) – japońska skoczkini narciarska. Uczestniczka mistrzostw świata seniorów (2015, 2017, 2019, 2021, 2023) i dwukrotna uczestniczka mistrzostw świata juniorów (2015 i 2016). Brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów w konkursie drużynowym kobiet z 2015.
Setō zadebiutowała w oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS we wrześniu 2013, zajmując w konkursach FIS Cupu rozgrywanych w Râșnovie 5. i 4. miejsce[2].
W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpiła 5 grudnia 2014, plasując się w Lillehammer na 32. pozycji. Pierwsze punkty zdobyła w kolejnym starcie – 10 stycznia 2015 w Sapporo była 22. Łącznie w debiutanckim sezonie (2014/2015) wzięła udział w 11 konkursach PŚ – oprócz startu w Lillehammer raz nie awansowała do drugiej serii, poza tym 5 razy (w tym w Sapporo, gdzie po raz pierwszy awansowała do drugiej serii) zajmując miejsca w trzeciej i 4 razy w drugiej dziesiątce, najwyżej plasując się na 11. pozycji (24 stycznia 2015 w Oberstdorfie. W sumie zgromadziła 100 punktów, zajmując 27. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu[2].
W lutym 2015 w Ałmaty wystartowała w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym kobiet była 7., a w konkursie drużynowym kobiet, wraz z reprezentacją Japonii (w składzie: Nozomi Maruyama, Yurina Yamada, Shihori Oi i Yūka Setō), zdobyła brązowy medal. W tym samym miesiącu wzięła także udział w mistrzostwach świata seniorów w Falun, gdzie zajęła 31. miejsce w konkursie indywidualnym kobiet[2].
We wrześniu 2015 zadebiutowała w Letnim Grand Prix, zajmując w czterech konkursach rozegranych w Czajkowskim i Ałmaty miejsca w drugiej dziesiątce. W sumie zdobyła 63 punkty, plasując się na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej edycji tego cyklu z 2015[2].
W sezonie 2015/2016 wzięła udział w 15 konkursach Pucharu Świata – raz zajęła miejsce w czwartej, 2 razy w trzeciej, 9 razy w drugiej i 2 razy w pierwszej dziesiątce zawodów. Najwyżej uplasowała się 23 stycznia 2016 w Zaō, gdzie była 5. W klasyfikacji generalnej zajęła 17. pozycję, gromadząc 257 punktów[2].
W lutym 2016 po raz drugi w karierze wystartowała w mistrzostwach świata juniorów, zajmując w konkursie indywidualnym kobiet 5. miejsce, a w konkursie drużynowym zespołów mieszanych 6. pozycję[2].
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 31.
|
20 lutego
|
2015
|
 Falun
|
Lugnet
|
K-90
|
HS-100
|
ind.
|
80,0 m
|
–
|
90,3 pkt
|
146,6 pkt
|
Carina Vogt
|
| 14.
|
24 lutego
|
2017
|
 Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
ind.
|
88,0 m
|
87,5 m
|
213,7 pkt
|
40,9 pkt
|
Carina Vogt
|
| 28.
|
27 lutego
|
2019
|
 Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze
|
K-99
|
HS-109
|
ind.
|
94,0 m
|
89,0 m
|
194,2 pkt
|
65,4 pkt
|
Maren Lundby
|
| 22.
|
25 lutego
|
2021
|
 Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
ind.
|
91,0 m
|
88,0 m
|
203,5 pkt
|
76,1 pkt
|
Ema Klinec
|
| 4.
|
26 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[a]
|
86,5 m
|
87,5 m
|
877,5 pkt (196,1 pkt)
|
81,8 pkt
|
Austria
|
| 27.
|
23 lutego
|
2023
|
 Planica
|
Srednja skakalnica
|
K-95
|
HS-102
|
ind.
|
90,0 m
|
88,0 m
|
201,4 pkt
|
47,7 pkt
|
Katharina Althaus
|
| 5.
|
25 lutego
|
2023
|
Planica
|
Srednja skakalnica
|
K-95
|
HS-102
|
druż.[b]
|
89,5 m
|
89,0 m
|
804,2 pkt (184,0 pkt)
|
39,6 pkt
|
Niemcy
|
| 25.
|
1 marca
|
2023
|
Planica
|
Bloudkova velikanka
|
K-125
|
HS-138
|
ind.
|
117,5 m
|
116,0 m
|
194,6 pkt
|
69,6 pkt
|
Alexandria Loutitt
|
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 7.
|
5 lutego
|
2015
|
 Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-95
|
HS-106
|
ind.
|
91,0 m
|
93,0 m
|
206,8 pkt
|
20,7 pkt
|
Sofja Tichonowa
|
3.
|
7 lutego
|
2015
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[c]
|
93,5 m
|
93,0 m
|
696,9 pkt (194,1 pkt)
|
72,2 pkt
|
Niemcy
|
| 5.
|
23 lutego
|
2016
|
 Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
ind.
|
83,5 m
|
89,0 m
|
184,0 pkt
|
25,0 pkt
|
Chiara Hölzl
|
| 6.
|
24 lutego
|
2016
|
Râșnov
|
Trambulina Valea Cărbunării
|
K-90
|
HS-100
|
druż. miesz.[d]
|
90,0 m
|
84,5 m
|
798,3 pkt (201,5 pkt)
|
84,5 pkt
|
Słowenia
|
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu LGP 2022
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
stan po zakończeniu LPK 2022
| Lp.
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
| 1.
|
14 lipca
|
2018
|
 Szczyrk
|
Skalite
|
K-95
|
HS-106
|
92,0 m
|
88,5 m
|
202,5 pkt
|
2.
|
27,5 pkt
|
Daniela Haralambie
|
| 2.
|
6 lipca
|
2019
|
Szczyrk
|
Skalite
|
K-95
|
HS-104
|
105,5 m[e]
|
93,0 m
|
202,6 pkt
|
3.
|
34,0 pkt
|
Špela Rogelj
|
| 3.
|
7 lipca
|
2019
|
Szczyrk
|
Skalite
|
K-95
|
HS-104
|
97,5 m
|
98,5 m[e]
|
197,2 pkt
|
3.
|
13,5 pkt
|
Špela Rogelj
|
| 4.
|
15 lutego
|
2020
|
Villach
|
Villacher Alpenarena
|
K-90
|
HS-98
|
91,5 m
|
98,0 m
|
219,8 pkt
|
1.
|
–
|
| 5.
|
26 sierpnia
|
2021
|
 Gérardmer
|
Tremplin des Bas-Rupts
|
K-65
|
HS-72
|
69,0 m
|
68,5 m
|
238,5 pkt
|
3.
|
10,2 pkt
|
Joséphine Pagnier
|
| 6.
|
27 sierpnia
|
2021
|
Gérardmer
|
Tremplin des Bas-Rupts
|
K-65
|
HS-72
|
68,0 m
|
69,0 m
|
237,8 pkt
|
2.
|
10,6 pkt
|
Julia Clair
|
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
- ↑ Athlete : SETO Yuka. fis-ski.com. [dostęp 2016-07-14]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Adam Kwieciński: SETO Yuka 1997.02.22 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-07-14].
- ↑ a b SETO Yuka - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2015 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2015-09-13. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2016 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2016-09-11. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2017 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2017-09-10. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2018 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2018-10-03. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2019 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2019-08-18. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2021 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2021-10-02. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2022 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2022-10-02. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-04)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2013/2014. fis-ski.com, 2014-02-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-30)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-02-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-08)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
| Skocznia normalna |
|
|---|
| Skocznia duża |
|
|---|
Pjongczang
Pekin / Zhangjiakou
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
