Zef Simoni
| Biskup tytularny Bararus | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup pomocniczy Szkodry | |
| Okres sprawowania |
1993–2004 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
9 lutego 1961 |
| Nominacja biskupia |
25 grudnia 1992 |
| Sakra biskupia |
25 kwietnia 1993 |
| Data konsekracji |
25 kwietnia 1993 |
|---|---|
| Miejsce |
Szkodra |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Zef Simoni (ur. 1 grudnia 1928 w Szkodrze, zm. 21 lutego 2009 tamże[1]) – albański duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy diecezji szkoderskiej w latach 1993–2004, biskup senior diecezji szkoderskiej od 2004.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z ubogiej rodziny, był synem Kola Simoniego. W 1946 ukończył szkołę średnią, prowadzoną przez zakon Franciszkanów w Szkodrze i rozpoczął studia z zakresu języka i literatury albańskiej w Instytucie Pedagogicznym, które przerwał i wstąpił do seminarium duchownego. Naukę w seminarium ukończył w 1955. 9 lutego 1961 został wyświęcony na księdza przez arcybiskupa Ernesto Çobę[1].
Od 1967, kiedy ogłoszono Albanię państwem ateistycznym, nie mógł prowadzić publicznie działalności duszpasterskiej. W 1976 został aresztowany i skazany na 15 lat więzienia za nielegalne odprawianie nabożeństw. Karę odbywał w obozie w Spaçu, skąd wyszedł po dwunastu latach. 28 listopada 1991 był jednym z pierwszych duchownych albańskich, którzy odwiedzili Watykan po okresie prześladowań[1]. W 1992 po ponownym otwarciu świątyń katolickich, został mianowany wikariuszem generalnym archidiecezji szkoderskiej. 25 grudnia 1992 został mianowany biskupem tytularnym Bararus przez papieża Jana Pawła II. Sakrę biskupią otrzymał 25 kwietnia 1993, w czasie wizyty papieża w Albanii[1]. Współkonsekratorami byli kardynałowie: Camillo Ruini i Jozef Tomko.
W styczniu 2004 przeszedł na emeryturę. W ostatnim okresie życia poświęcił się pisaniu prac poświęconych najnowszym dziejom Kościoła katolickiego w Albanii. Pochowany w krypcie katedry św. Szczepana w Szkodrze.
Jego brat Gjergj Simoni (1933–2022) także był księdzem[2]. Imię Zefa Simoniego nosi ulica w Kamzie i w tirańskiej dzielnicy Bathore.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- 1993: Martirizimi i Kishës Katolik Shqiptare (1944-1990) (Martyrologia Albańskiego Kościoła Katolickiego 1944-1990)
- 1994: Dritat në Errësine. Persekutimi i Kishës në Shqipni (Światła w ciemności. Prześladowanie Kościoła w Albanii)
- 1996: Një barkë në histori
- 1998: Portrete Klerikësh Katolikë (Portrety duchownych katolickich)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Imzot Zef Simoni në përvjetorin e vdekjes. = 2021-02-12 [online], vaticannews.va, 2021 (alb.).
- ↑ Kapłan-były więzień reżymu komunistycznego wspomina czas prześladowań. = 2023-02-27 [online], ekai.pl, 2014 (alb.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Czekalski: Zarys dziejów chrześcijaństwa albańskiego w latach 1912-1996. Kraków: 1996. ISBN 83-85527-40-0.
- Markus Peters: Geschichte der Katholischen Kirche in Albanien 1919 - 1993. Wiesbaden: 2003. ISBN 3-447-04784-4. (niem.).
- Zef Simoni [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-08-03] (ang.).
- Biogram biskupa na portalu findagrave.com
- Imzot Zef Simoni [online], kujto.al, 2019 (alb.).