Zofia Nehring
 Zofia Nehringowa | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 sierpnia 1972 |
| Klub | |
| Odznaczenia | |
| |
Zofia Nehring, z d. Duda, secundo voto Krzeszczyk (ur. 10 maja 1910 w Warszawie, zm. 17 sierpnia 1972 tamże[1]) – polska łyżwiarka szybka, rekordzistka świata, mistrzyni i reprezentantka Polski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Łyżwiarstwo zaczęła uprawiać w wieku 15 lat w Warszawskim Towarzystwie Łyżwiarskim pod kierunkiem Edwarda Nehringa, za którego wyszła za mąż w 1927 i miała z nim dwoje dzieci: Halinę (ur. 1928) i Jacka (ur. 1930).
Od 1930 reprezentowała barwy Polonii Warszawa. Dwunastokrotnie była mistrzynią Polski (1931 – 500 metrów, 3000 m i wielobój, 1932 – wielobój, 1935 – 500 m, 1500 m, 3000 m, 5000 m i wielobój, 1939 – 500 m, 1000 m, 3000 m, 5000 m i wielobój).
Jej wyniki na 500 m (1:02,00 z 15 lutego 1931), 1000 m (2:16,4 z 26 stycznia 1929), 1500 m (3:28,0 z 27 stycznia 1929), 3000 m (6:52,8 z 8 lutego 1931), 5000 m (11:30,5 z 15 lutego 1931) zostały decyzją Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU) z 3 grudnia 1931 zatwierdzone jako pierwsze kobiece rekordy świata.
W 1932 wystąpiła poza konkursem w Mistrzostwach Europy w Davos w wieloboju mężczyzn, bijąc kobiecy rekord świata na 1500 m (3:10,4 - 10 stycznia 1932), a kilka dni później także na 1000 m (2:03,4 – 17 stycznia 1932 w Engelbergu). Sukcesy te przyniosły jej 10. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski w 1932.
9 lutego 1935 poprawiła w Warszawie własny rekord świata na 3000 m (6:22,40), a dzień później (10 lutego 1935) także na 5000 m (10:54,80). 30 grudnia 1935 w Wiedniu ustanowiła także rekord świata na 10 000 m (23:48,5), który nie został nigdy oficjalnie pobity, albowiem w 1953 ISU zdecydowała się nie notować rekordów kobiet na tym dystansie. Szesnastokrotnie biła rekordy Polski na dystansach od 500 do 10 000 m.
W 1939 wystąpiła w I Mistrzostwach Świata kobiet w wielobojach zajmując 5. miejsce (na poszczególnych dystansach była 8. (500 m), 4 (3000 m), 7. (1000 m) i 3. (10 000 m).
Została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, którym została udekorowana 20 września 1936 przez płk. Władysława Kilińskiego[2]. Otrzymała wszystkie najwyższe nagrody Polskiego Związku Łyżwiarskiego[3].
Po II wojnie światowej wyszła drugi raz za mąż, a Edward Nehring po podpisaniu w czasie wojny volkslisty wyjechał do Niemiec.
Pochowana na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tygodnik Powszechny nr 38 z 17.09.1972 (rubryka "Zmarli")
- ↑ Walne zebranie Polskiego Związku Łyżwiarskiego. „Polska Zachodnia”. 260, s. 11, 22 września 1936.
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 209. [dostęp 2021-08-19].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- lista rekordów świata w łyżwiarstwie szybkim według ISU. isu.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)].
- Łyżwiarski jubileusz, Warszawa 2001.
- W. Zieleśkiewicz, Encyklopedia sportów zimowych, Warszawa 2002.
- Bogdan Chruścicki, Kazimierz Kowalczyk, Jacek Żemantowski Dziewiąta dekada panczenistów, Warszawa 2011