Przejdź do zawartości

Grzegorz I

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Grzegorz I

Grzegorz I Wielki (ok. 540–604) – papież, święty katolicki i prawosławny.

  • Jest rzeczą niemożliwą pozbawić umysły surowe wszystkiego od razu; ten bowiem, kto usiłuje wspiąć się na szczyt, wznosi się po stopniach krokami, nie skokami.
    • Kontekst: Zalecania wobec chrystianizacji pogan, aby przeprowadzać ją stopniowo
  • Nasz Odkupiciel okazał się jedną i tą samą osobą co Kościół, którą przyjął.
    • Źródło: Moralia in Job 1, 6, 4
    • Zobacz też: Kościół
  • Nawet jeśli prawda może powodować zgorszenie, lepiej dopuścić do zgorszenia niż wyrzec się prawdy.
    • Źródło: Homiliae in Ezechielem prophetam
    • Zobacz też: prawda
  • Nikt na świecie nie żyje wyłącznie dla siebie. Jesteśmy tu także dla innych.
  • Ponieważ na skutek sprawowania urzędu zmuszony jestem spotykać się z ludźmi światowymi, bywa, że rozluźniam niekiedy dyscyplinę języka. Jeśli bowiem pilnie czuwam nad sobą, stwierdzam, że słabi unikają mnie; a zatem nigdy nie pociągnę ich, dokąd chciałbym.
    • Źródło: Homilia do Księgi Izajasza, księga 1, 11, 4–6.
  • Rozkosz nigdy nie jest wolna od grzechu.
  • Unikajmy troskliwie wszelkiego rodzaju kłamstwa. Są wprawdzie kłamstwa lekkie: na przykład skłamać, aby ocalić życie bliźniemu swemu. Wszelako ponieważ powiedziane jest w Piśmie Świętym: Ks. Mądrości 1, 11 tudzież Ps 5, 5–6; nie masz żadnej wątpliwości, że każdy chrześcijanin, który pragnie przyjść do doskonałości, unikać powinien owych kłamstw usłużnych, stronić troskliwie od wszelkiego rodzaju skrytości, nawet w przypadku, o którym wspomnieliśmy, z obawy, iżby chcąc ocalić życie doczesne bliźniego, nie zaszkodzić dobru żywota duchownego (...).
    • Źródło: Ks. Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 384.
    • Zobacz też: kłamstwo
  • W chwili ofiary Niebo otwiera się na głos kapłana. W tym misterium Jezusa Chrystusa obecne są chóry anielskie, a to, co jest w górze, przychodzi złączyć się z tym, co jest w dole, jednoczy się Niebo i ziemia, widzialne i niewidzialne stają się czymś jednym.
    • Źródło: Dialogi IV, 60, [cyt. za:] ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 137.

O św. Grzegorzu

[edytuj]
  • Chociaż umarł, dotąd przemawia.
    • Źródło: z responsorium we wspomnieniowej Godzinie czytań z brewiarza dla diecezji polskich