Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 82
I. Bóg złe sędzie gromi, rozkazuiąc, aby tak ubogiemu, iako i panu sprawiedliwość czynili. II. Pokazuie, że za ich nieumieiętnością Rzeczpospolita podwrócona bywa. III. Zatym Bogu samemu rząd i sprawiedliwość porucza.
1. Psalm Asafów.
Bóg stoi w zgromadzeniu Bożem a w pośrzód bogów sądzi i mówi:
2. Dokądże będziecie niesprawiedliwie sądzić, a osoby niezbożników[1] przyimować? Sela.
3. Czyńcie sprawiedliwość ubogiemu, i sierotce; utrapionego i niedostatecznego usprawiedliwiaycie.
4. Wyrwicie chudzinę[2] i nędznego, a z ręki niepobożnéy wyrwicie go.
5. Lecz oni nic nie wiedzą, ani rozumieią; w ciemnościach ustawicznie chodzą, zaczym się zachwiały wszystkie grunty ziemi.
6. Iam rzekł: Bogowieście, a synami Naywyższego wy wszyscy iesteście.[3]
7. A wszakże iako i inni ludzie pomrzecie, a iako ieden z Książąt upadniecie.
8. Powstańże, o Boże! a sądź ziemię; albowiem ty dziedzicznie trzymasz wszystkie narody.
 Ps 81 |
Ps 82 | Ps 83  |
|