Wikiskryba:Draco flavus/brudnopis193

→

→

☚✽☛

II    •    III    •    IV
V    •    VI    •    VII
VIII


 	

Opowieść o dwóch miastach 

def • I    •    II    •    III    •    IV
V    •    VI    •    VII    •    VIII • abc

CapsLock


link

test, link, ,  


1. [[File:   [[Plik: 

2. [[...|...]] 

3. [[...]]



SPIS RZECZY.
zawartych w tomie VI-ym.

 
Str.

ROZDZIAŁ I.  Jak książę Andegaweński podpisał i co mówił potem 
 1

ROZDZIAŁ II.  Przechadzka w Tournelles 
 18

ROZDZIAŁ III.  Chicot usypia 
 26

ROZDZIAŁ IV.  Chicot się budzi 
 33

ROZDZIAŁ V.  Boże ciało 
 42

ROZDZIAŁ VI.  Objaśnienie poprzedzającego rozdziału 
 54

ROZDZIAŁ VII.  Procesya 
 69

ROZDZIAŁ VIII.  Chicot I 
 78

ROZDZIAŁ IX.  Kapitał i procent 
 88

ROZDZIAŁ X.  Co się działo przy Bastylli, kiedy Chicot u świętej Genowefy swoje długi wypłacał 
 96

ROZDZIAŁ XI.  Morderstwo 
 107

ROZDZIAŁ XII.  Jak brat Gorenflot był bardzo blisko między szubienicą a opactwem 
 117

ROZDZIAŁ XIII.  Chicot odgaduje dla czego d’Epernon ma krew na nogach, a na twarzy jej nie widać 
 128

ROZDZIAŁ XIV.  Ranek walki 
 140

ROZDZIAŁ XV.  Przyjaciele Bussego 
 150

ROZDZIAŁ XVI.  Walka 
 164

ROZDZIAŁ XVII.  Zakończenie 
 173

test
☚✽☛

II    •    III    •    IV
V    •    VI    •    VII
VIII

Opowieść o dwóch miastach

def • I    •    II    •    III    •    IV
V    •    VI    •    VII    •    VIII • abc

CapsLock

link

test, link, ,

1. [[File: [[Plik:
2. [[...|...]]
3. [[...]]

SPIS RZECZY.

zawartych w tomie VI-ym.

---

 

Str.

ROZDZIAŁ I.  Jak książę Andegaweński podpisał i co mówił potem 

 1

ROZDZIAŁ II.  Przechadzka w Tournelles 

 18

ROZDZIAŁ III.  Chicot usypia 

 26

ROZDZIAŁ IV.  Chicot się budzi 

 33

ROZDZIAŁ V.  Boże ciało 

 42

ROZDZIAŁ VI.  Objaśnienie poprzedzającego rozdziału 

 54

ROZDZIAŁ VII.  Procesya 

 69

ROZDZIAŁ VIII.  Chicot I 

 78

ROZDZIAŁ IX.  Kapitał i procent 

 88

ROZDZIAŁ X.  Co się działo przy Bastylli, kiedy Chicot u świętej Genowefy swoje długi wypłacał 

 96

ROZDZIAŁ XI.  Morderstwo 

 107

ROZDZIAŁ XII.  Jak brat Gorenflot był bardzo blisko między szubienicą a opactwem 

 117

ROZDZIAŁ XIII.  Chicot odgaduje dla czego d’Epernon ma krew na nogach, a na twarzy jej nie widać 

 128

ROZDZIAŁ XIV.  Ranek walki 

 140

ROZDZIAŁ XV.  Przyjaciele Bussego 

 150

ROZDZIAŁ XVI.  Walka 

 164

ROZDZIAŁ XVII.  Zakończenie 

 173

---

co innego

Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. I jeszcze jakieś słowo.000000

test

0Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. Jakiś długi tekst, który nie mieści się w jednej linii. I jeszcze jakieś słowo.

 Upewniam osoby lubiące cieszyć się z cudzej boleści, że argumenta te są najjędrniejszemi w humoresce00

Ż

0, pomieszczonej w Kuryerze Codziennym. Niechaj zaś ci, którzy umieją pod powłoką „śmieszności” i „zmęczonego dowcipu“ odnaleźć zdrową prawdę, sami osądzą czy źle chciałem, upominając się o konkurs pedagogiczny.

abc

   

Ż

   

deff

abc

   

Ż

   

deff

brudnopisik • brudnopisik22

abcdef

abcXYZdef456 

{{{1}}}

(DROBNE UTWORY POETYCKIE   —   POEMATY   —   UTWORY DRAMATYCZNE   —
LEGENDY, NOWELE, GAWĘDY   —   PRZEKŁADY   —   ROZPRAWY WIERSZEM I PROZĄ)

[144] Nanno zrobiła poruszenie aby ją zatrzymać, lecz kiwając głową opuściła ramiona i powiedziała:
 — Idź, biedna skazana i niechaj się spełnią wyroki gwiazd!

Generał Championnet.

 Zostawiliśmy Salvato Palmieri w chwili gdy miał podać spiskowym odpowiedź generała Championnet.
 W istocie przypomnijmy sobie, że Hector Caraffa. w imieniu włoskich patrjotów pisał do francuzkiego generała dowodzącego armią Rzymską, donosząc mu o usposobieniu umysłów w Neapolu i zapytując go czy w razie gdyby się rewolucja nie udała, można liczyć na poparcie nietylko wojska francuzkiego ale i rządu.
 Powiedzmy słów parę o tej pięknej postaci republikańskiej, chlubie najwyższej naszych czasów patrjotycznych; postawmy go już na właściwem miejscu w tym wielkim obrazie, jaki zamierzamy skreślić, a pokazując gdzie dąży, słusznem jest powiedzieć z kąd przybywa.
 Generał Championnet był w epoce do której doszliśmy — człowiekiem trzydziestosześcioletnim, twarzy łagodnej i uprzedzającej, kryjąc pod tą powierzchownością raczej światowca jak żołnierza, nadzwyczajną siłę woli i wypróbowaną odwagę.

 Był on naturalnym synem pewnego prezesa, który nie chciał mu nadać swego nazwiska, a tylko nazwisko małej wioski w okolicach Walencji, swego rodzinnego miasta.