Trzeboń

Trzeboń (język polski)

herb Trzebonia (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Czechach, w kraju południowoczeskim; zob. też Trzeboń w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Trzeboń	Trzebonie
dopełniacz	Trzebonia	Trzeboni / Trzeboniów
celownik	Trzeboniowi	Trzeboniom
biernik	Trzeboń	Trzebonie
narzędnik	Trzeboniem	Trzeboniami
miejscownik	Trzeboniu	Trzeboniach
wołacz	Trzeboniu	Trzebonie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Trzeboniu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Trzebonia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Trzebonia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Trzebonia • mieszkaniec / mieszkanka Trzebonia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Trzeboniu • pochodzić z Trzebonia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Trzebonia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trzeboński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Třeboň
• niemiecki: (1.1) Wittingau

źródła: