Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- transliteracja:
- YIVO: dibuk; polska: dibuk
- transkrypcja:
- YIVO: lp dibek, lm dibukim; polska: lp dibek, lm dibukim
- wymowa:
- IPA: /ˈdibɛk/, lm /diˈbʊkim/; IPA: [ˈdɪbək], lm [dɪˈbʊkɪm]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) żyd. folk. dybuk, czyli zły duch lub dusza zmarłego, która przebywa w ciele żywej osoby, a którą można wygnać jedynie za pomocą magii[1]; zob. też dybuk w Wikipedii
- (1.2) przen. bies, czart, diabeł, szatan[2]
- odmiana:
- (1.1-2) lp דיבוק; lm דיבוקים
- przykłady:
- (1.2) וואָס פֿאַר אַ דיבוק איז אין דיר אַרײַן? → Co za diabeł w ciebie wstąpił?[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- hebr. דיבוק (dibuk)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „דיבוק” w: Uriel Weinreich, Modern English-Yiddish, Yiddish-English dictionary, YIVO Institute for Jewish Research, Nowy Jork 1968, s. 657.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „דיבעק” w: Борис Вайнблат, Идиш-русский словарь, 2008, s. 251.