Ausbruch

Ausbruch (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈaʊ̯sˌbʀʊχ] lm IPA: [ˈaʊ̯sˌbʀʏçə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wybuch

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Ausbruch	die Ausbrüche
dopełniacz	des Ausbruchs des Ausbruches	der Ausbrüche
celownik	dem Ausbruch	den Ausbrüchen
biernik	den Ausbruch	die Ausbrüche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausbrechen n, Ausbrecher m, Ausbrecherin ż

czas. ausbrechen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: