Kraśnik

Kraśnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkraɕɲik], AS: [kraśńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie lubelskim; zob. też Kraśnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Kraśnik
dopełniacz	Kraśnika
celownik	Kraśnikowi
biernik	Kraśnik
narzędnik	Kraśnikiem
miejscownik	Kraśniku
wołacz	Kraśniku

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kraśniku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kraśnika • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kraśnika • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kraśnika • mieszkaniec / mieszkanka Kraśnika • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kraśniku • pochodzić z Kraśnika • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kraśnika

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kraśniczanin m, kraśniczanka ż

przym. kraśnicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: