Ukrainiec
Ukrainiec (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- , IPA: [ˌukraˈjĩɲɛt͡s], AS: [ukrai ̯ĩńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ukrainiec Ukraińcy dopełniacz Ukraińca Ukraińców celownik Ukraińcowi Ukraińcom biernik Ukraińca Ukraińców narzędnik Ukraińcem Ukraińcami miejscownik Ukraińcu Ukraińcach wołacz Ukraińcu Ukraińcy
- składnia:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ukraiński m, Ukraina ż, ukrainizm m, ukrainistyka ż
- przym. ukraiński, ukrainny
- przysł. po ukraińsku
- związki frazeologiczne:
- bosy Hryć czuje się Ukraińcem
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Ukrainian
- arabski: (1.1) أوكراني
- białoruski: (1.1) украінец m
- bułgarski: (1.1) украинец m
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 乌克兰人 / trad. 烏克蘭人 (wūkèlánrén)
- chorwacki: (1.1) Ukrajinac m
- czeski: (1.1) Ukrajinec m
- dolnołużycki: (1.1) Ukrainaŕ m
- duński: (1.1) ukrainer w
- esperanto: (1.1) ukrajno, ukraino, ukrajnano
- estoński: (1.1) ukrainlane
- fiński: (1.1) ukrainalainen
- francuski: (1.1) Ukrainien m
- hiszpański: (1.1) ucraniano m
- japoński: (1.1) ウクライナ人 (Ukurainajin)
- jidysz: (1.1) אוקראַיִנער m (ukrainer)
- kaszubski: (1.1) Ùkrajińc m
- kataloński: (1.1) ucraïnès m
- koreański: (1.1) 우크라이나인 (uk’ŭrainain)
- litewski: (1.1) ukrainietis m
- łotewski: (1.1) ukrainis m
- macedoński: (1.1) Украинец m
- niemiecki: (1.1) Ukrainer m
- norweski (bokmål): (1.1) ukrainer m
- nowogrecki: (1.1) Ουκρανός m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
, 
- portugalski: (1.1) ucraniano m
- rosyjski: (1.1) украинец m
- rumuński: (1.1) ucrainean m
- serbski: (1.1) Украјинац (Ukrajinac) m
- slovio: (1.1) Ukrainic (Украиниц), Ukrain (Украин)
- słowacki: (1.1) Ukrajinec m
- szwedzki: (1.1) ukrainare w
- turecki: (1.1) Ukraynalı
- ukraiński: (1.1) українець m
- włoski: (1.1) ucraino m
- źródła: