alejka

alejka (język polski)

alejka (1.2)

alejka (1.4)

wymowa:

IPA: [aˈlɛjka], AS: [alei ̯ka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: aleja

(1.2) wąska uliczka spacerowa

(1.3) gwara więzienna przestrzeń (przejście) między łóżkami ustawionymi w celi

(1.4) przejście między półkami w supermarkecie

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	alejka	alejki
dopełniacz	alejki	alejek
celownik	alejce	alejkom
biernik	alejkę	alejki
narzędnik	alejką	alejkami
miejscownik	alejce	alejkach
wołacz	alejko	alejki

przykłady:

(1.2) Dziewczyna chodziła po alejce i patrzyła na dzieci, które radośnie bawiły się w piaskownicy.

(1.4) Makaron może pani znaleźć w drugiej alejce za stoiskiem mięsnym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) alejka spacerowa • wąska alejka • alejka w parku • iść / chodzić / chadzać / pójść / spacerować / przechodzić / przechadzać się / biec / biegać / oddalić się / oddalać się alejką • coś stoi / rośnie wzdłuż alejki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. aleja ż

przym. alejowy, alejkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. aleja + -ka

(1.3-4) od (1.1-2)

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: aleja

• angielski: (1.2) path, alley
• esperanto: (1.2) strateto
• francuski: (1.1) petite allée ż
• ukraiński: (1.1) але́йка ż; (1.2) але́йка ż

źródła: