asekuranctwo
Wygląd
asekuranctwo (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌasɛkuˈrãnt͡stfɔ], AS: [asekurãnctfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wyrachowane postępowanie mające zabezpieczyć przed ponoszeniem odpowiedzialności za sprawę, której wynik nie jest jeszcze wiadomy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik asekuranctwo asekuranctwa dopełniacz asekuranctwa asekuranctw celownik asekuranctwu asekuranctwom biernik asekuranctwo asekuranctwa narzędnik asekuranctwem asekuranctwami miejscownik asekuranctwie asekuranctwach wołacz asekuranctwo asekuranctwa
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) asekurantyzm; pot. ostrożniactwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ostrożność, strachliwość, wyrachowanie[1]
- hiponimy:
- (1.1) kunktatorstwo
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. asekurant m, asekurantka ż, asekuracja ż, asekurantyzm m, asekurowanie n, zaasekurowanie n
- czas. asekurować ndk., zaasekurować dk.
- przym. asekurancki, asekuracyjny
- przysł. asekurancko, asekuracyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.