autoritativ

autoritativ (język duński)

wymowa:

Dania: [ɑwˈtoɐ̯itaˌtiwˀ]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) autorytatywny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

autoritativ (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [aʊ̯toʀiˈtaˈtiːf] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) autorytatywny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der autoritative ein autoritativer autoritativer	die autoritative eine autoritative autoritative	das autoritative ein autoritatives autoritatives	die autoritativen autoritativen autoritative
Gen.	słaba mieszana mocna	des autoritativen eines autoritativen autoritativen	der autoritativen einer autoritativen autoritativer	des autoritativen eines autoritativen autoritativen	der autoritativen autoritativen autoritativer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem autoritativen einem autoritativen autoritativem	der autoritativen einer autoritativen autoritativer	dem autoritativen einem autoritativen autoritativem	den autoritativen autoritativen autoritativen
Akk.	słaba mieszana mocna	den autoritativen einen autoritativen autoritativen	die autoritative eine autoritative autoritative	das autoritative ein autoritatives autoritatives	die autoritativen autoritativen autoritative

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Autorität ż, Autoritarismus m

przym. autoritär

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: