Przejdź do zawartości

belgijski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

belgijski (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[bɛlʲˈɟijsʲci], AS[belʹǵii ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Belgii lub Belgów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) […] jednym z pierwszych artystów, którzy podjęli temat rwandyjskich czystek etnicznych, był autor komiksówpochodzący z belgijskiego Liège Jean-Philippe Stassen[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) frank belgijski
synonimy:
antonimy:
(1.1) antybelgijski
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. belg mzw, belgijka ż, Belgia ż, Belg m, Belgijka ż, belgijskość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sebastian Chosiński, Nie ma za co dziękować Bogu, „Esensja nr 08”, 2009-10-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) belgijski[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Belgijec m, belgijec m, Belgija ż, Belgijka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: