Przejdź do zawartości

bezwarunkowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezwarunkowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌbɛzvarũŋˈkɔvɨ], AS[bezvarũŋkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieograniczony warunkami, niezależny od żadnych warunków; całkowity, absolutny, zupełny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Roosevelt w sprawie Niemiec zaproponował formułę, której użył w czasie amerykańskiej wojny domowej generał Ulysses S. Grant — „bezwarunkowa kapitulacja[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezwarunkowe posłuszeństwo / uwielbienie • bezwarunkowa miłość / kapitulacjabiol. odruch bezwarunkowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezwarunkowość ż
przysł. bezwarunkowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bez + warunkowy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Longin Pastusiak, Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.