brünett

brünett (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bʁyˈnɛt] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (ciemno-)brązowowłosy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der brünette ein brünetter brünetter	die brünette eine brünette brünette	das brünette ein brünettes brünettes	die brünetten brünetten brünette
Gen.	słaba mieszana mocna	des brünetten eines brünetten brünetten	der brünetten einer brünetten brünetter	des brünetten eines brünetten brünetten	der brünetten brünetten brünetter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem brünetten einem brünetten brünettem	der brünetten einer brünetten brünetter	dem brünetten einem brünetten brünettem	den brünetten brünetten brünetten
Akk.	słaba mieszana mocna	den brünetten einen brünetten brünetten	die brünette eine brünette brünette	das brünette ein brünettes brünettes	die brünetten brünetten brünette
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) braunhaarig

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Haarfarbe

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Brünette ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: