dopuścić
Wygląd
(Przekierowano z dopuścić się)
dopuścić (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. dopuszczać)
- (1.1) aspekt dokonany od: dopuszczać
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik dopuścić czas przyszły prosty dopuszczę dopuścisz dopuści dopuścimy dopuścicie dopuszczą czas przeszły m dopuściłem dopuściłeś dopuścił dopuściliśmy dopuściliście dopuścili ż dopuściłam dopuściłaś dopuściła dopuściłyśmy dopuściłyście dopuściły n dopuściłom dopuściłoś dopuściło tryb rozkazujący niech dopuszczę dopuść niech dopuści dopuśćmy dopuśćcie niech dopuszczą pozostałe formy czas zaprzeszły m dopuściłem był dopuściłeś był dopuścił był dopuściliśmy byli dopuściliście byli dopuścili byli ż dopuściłam była dopuściłaś była dopuściła była dopuściłyśmy były dopuściłyście były dopuściły były n dopuściłom było dopuściłoś było dopuściło było forma bezosobowa czasu przeszłego dopuszczono tryb przypuszczający m dopuściłbym,
byłbym dopuściłdopuściłbyś,
byłbyś dopuściłdopuściłby,
byłby dopuściłdopuścilibyśmy,
bylibyśmy dopuścilidopuścilibyście,
bylibyście dopuścilidopuściliby,
byliby dopuściliż dopuściłabym,
byłabym dopuściładopuściłabyś,
byłabyś dopuściładopuściłaby,
byłaby dopuściładopuściłybyśmy,
byłybyśmy dopuściłydopuściłybyście,
byłybyście dopuściłydopuściłyby,
byłyby dopuściłyn dopuściłobym,
byłobym dopuściłodopuściłobyś,
byłobyś dopuściłodopuściłoby,
byłoby dopuściłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m dopuszczony, niedopuszczony dopuszczeni, niedopuszczeni ż dopuszczona, niedopuszczona dopuszczone, niedopuszczone n dopuszczone, niedopuszczone imiesłów przysłówkowy uprzedni dopuściwszy rzeczownik odczasownikowy dopuszczenie, niedopuszczenie
- przykłady:
- (1.1) W przypadku, kiedy policjant posiada widoczny tatuaż, przełożony może nie dopuścić go do pełnienia służby lub może odsunąć od jej pełnienia[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dopust m, dopuszczalność ż, dopuszczanie n, dopuszczenie n
- czas. puszczać, dopuszczać ndk.
- przym. dopuszczalny
- przysł. dopuszczalnie
- związki frazeologiczne:
- jak Pan Bóg dopuści, to i z kija puści
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dopuszczać
- źródła: