fotogeniczność
fotogeniczność (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co fotogeniczne; cecha tych, którzy są fotogeniczni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fotogeniczność fotogeniczności dopełniacz fotogeniczności fotogeniczności celownik fotogeniczności fotogenicznościom biernik fotogeniczność fotogeniczności narzędnik fotogenicznością fotogenicznościami miejscownik fotogeniczności fotogenicznościach wołacz fotogeniczności fotogeniczności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) fotogeniczność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niefotogeniczność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. fotogeniczny
- przysł. fotogenicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. fotogeniczny + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) fotogenikotasun
- białoruski: (1.1) фотагенічнасць ż
- bułgarski: (1.1) фотогеничност ż
- rosyjski: (1.1) фотогеничность ż
- ukraiński: (1.1) фотогенічність ż
- włoski: (1.1) fotogenicità ż, fotogenia ż
- źródła:
- ↑
Hasło „fotogeniczność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.