gekocht

gekocht (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɡəˈkɔχt]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kulin. gotowany

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika kochen

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der gekochte ein gekochter gekochter	die gekochte eine gekochte gekochte	das gekochte ein gekochtes gekochtes	die gekochten gekochten gekochte
Gen.	słaba mieszana mocna	des gekochten eines gekochten gekochten	der gekochten einer gekochten gekochter	des gekochten eines gekochten gekochten	der gekochten gekochten gekochter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem gekochten einem gekochten gekochtem	der gekochten einer gekochten gekochter	dem gekochten einem gekochten gekochtem	den gekochten gekochten gekochten
Akk.	słaba mieszana mocna	den gekochten einen gekochten gekochten	die gekochte eine gekochte gekochte	das gekochte ein gekochtes gekochtes	die gekochten gekochten gekochte
nie stopniuje się

(2.1) zob. kochen

przykłady:

(2.1) Gekocht wurde auf einem Kohleherd. → Gotowano na kuchence węglowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gekochter Fisch / Schinken / Spargel • gekochtes Ei / Fleisch / Rindfleisch / Schweinefleisch • gekochte Kartoffeln

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: