heimatlos

heimatlos (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozbawiony ojczyzny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der heimatlose ein heimatloser heimatloser	die heimatlose eine heimatlose heimatlose	das heimatlose ein heimatloses heimatloses	die heimatlosen heimatlosen heimatlose
Gen.	słaba mieszana mocna	des heimatlosen eines heimatlosen heimatlosen	der heimatlosen einer heimatlosen heimatloser	des heimatlosen eines heimatlosen heimatlosen	der heimatlosen heimatlosen heimatloser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem heimatlosen einem heimatlosen heimatlosem	der heimatlosen einer heimatlosen heimatloser	dem heimatlosen einem heimatlosen heimatlosem	den heimatlosen heimatlosen heimatlosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den heimatlosen einen heimatlosen heimatlosen	die heimatlose eine heimatlose heimatlose	das heimatlose ein heimatloses heimatloses	die heimatlosen heimatlosen heimatlose

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Heimatloslosigkeit ż, Heimatloser m, Heimatlose ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: