jeleni

jeleni (język polski)

jelenie (1.1) stado

jelenie (2.1) tropy

wymowa:

IPA: [jɛˈlɛ̃ɲi], AS: [i ̯elẽńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z jeleniem, dotyczący jelenia

przymiotnik dzierżawczy

(2.1) należący do jelenia, będący jego własnością

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: jeleń

odmiana:

(1.1) (2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jeleni		jelenia	jelenie	jeleni	jelenie
dopełniacz	jeleniego		jeleniej	jeleniego	jelenich
celownik	jeleniemu		jeleniej	jeleniemu	jelenim
biernik	jeleniego	jeleni	jelenią	jelenie	jelenich	jelenie
narzędnik	jelenim		jelenią	jelenim	jelenimi
miejscownik	jelenim		jeleniej	jelenim	jelenich
wołacz	jeleni		jelenia	jelenie	jeleni	jelenie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Jelenia Góra

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jeleń m, jelonek m, jelenię n, jelenina ż, Jeleniów m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) аленевы
• bułgarski: (1.1) еленов, еленски
• czeski: (1.1) jelení
• rosyjski: (1.1) олений
• ukraiński: (1.1) оленячий

źródła: