Przejdź do zawartości

kindżał

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: kindžal

kindżał (język polski)

[edytuj]
kindżał (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. rodzaj długiego sztyletu pochodzenia tureckiego albo kaukaskiego o ostrzu obosiecznym, prostym albo zakrzywionym
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) broń biała
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. кинджа́л (por. ros. кинжал, białor. кінжал) < kumyckie хынжал (por. osm. خنجر (hancar / hancer) > tur. hançer), prawdop. z pers. خنجر (chandżar)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Stachowski, Słownik historyczno-etymologiczny turcyzmów w języku polskim, Księgarnia Akademicka, Kraków 2014, ISBN 978-83-7638-407-8, s. 334.