koniuszy
Wygląd
koniuszy (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach; zob. też koniuszy w Wikipedii
- (1.2) hist. od XIV w. w dawnej Polsce, dworski tytuł honorowy pochodzący od koniuszego (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koniuszy koniuszowie / koniuszy[1] dopełniacz koniuszego koniuszych celownik koniuszemu koniuszym biernik koniuszego koniuszych narzędnik koniuszym koniuszymi miejscownik koniuszym koniuszych wołacz koniuszy koniuszowie / koniuszy depr. M. i W. lm: (te) koniusze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) konarski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koniowate lm nmos, koniuszyc mos, koniuszanka ż, koniuszyna ż, koniuch mos, koń mzw/mrz, konny mos, konina ż
- przym. konny, koński, koniowaty
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) equerry
- białoruski: (1.1) канюшы m
- hiszpański: (1.1) caballerizo mayor del rey m
- litewski: (1.2) žirgininkas m
- łaciński: (1.1) praefectus stabuli m
- rosyjski: (1.1) конюший m
- szwedzki: (1.1) riksstallmästare w, stallmästare w; (1.2) riksstallmästare w
- źródła:
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 349.