kurczę
Wygląd
kurczę (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˈkurt͡ʃɛ], AS: [kurče], zjawiska fonetyczne: denazal.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: kur•czę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
wykrzyknik
- (2.1) …wyrażający zdziwienie, zaskoczenie
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kurczę kurczęta dopełniacz kurczęcia kurcząt celownik kurczęciu kurczętom biernik kurczę kurczęta narzędnik kurczęciem kurczętami miejscownik kurczęciu kurczętach wołacz kurczę kurczęta - (2.1) nieodm.
- (3.1) zob. kurczyć
- przykłady:
- (1.1) W kurniku są kury razem z kurczętami.
- (2.1) O, kurczę! Zapomniałem, że za dwa dni mam egzamin.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) kurczę blade • kurczę pieczone
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kurczak mzw, kurczaczek mzw, kura ż, kurnik mrz, kurczęcina ż
- przym. kurczęcy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chick; (2.1) darn!, darn it!
- białoruski: (1.1) кураня n, куранё n
- esperanto: (1.1) kokido
- fiński: (1.1) kananpoika
- francuski: (1.1) poussin m; (2.1) mince!, (oh) la vache!, zut!
- hiszpański: (1.1) polluelo m, pollo m; (2.1) ¡jo! ¡me cachis!
- kaszubski: (1.1) kùrzã n, kùrczã n
- kornijski: (1.1) ydhnik m
- niderlandzki: (1.1) kuiken n
- nowogrecki: (1.1) νεοσσός m; (2.1) αμάν!
- perski: (1.1) جوجه
- rosyjski: (1.1) цыплёнок; (2.1) чёрт!
- ukraiński: (1.1) курча n
- wilamowski: (1.1) hinła
- wolof: (1.1) ginaar
- źródła: