makrel

makrel (język duński)

makreller (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) icht. makrela

(1.2) spoż. kulin. makrela

odmiana:

(1) en makrel, makrellen, makreller/makrel, makrellerne/makrellene

przykłady:

(1.2) Min mand elsker nyrøget makrel med spinat og kartofler. → Mój mąż uwielbia świeżo uwędzoną makrelę ze szpinakiem i ziemniakami.

składnia:

kolokacje:

(1.2) røget makrel → wędzona makrela

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. makreel

uwagi:

źródła:

makrel (język wilamowski)

makrela (1.2)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. makrela

(1.2) spoż. kulin. makrela

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Wilamowski - Zwierzęta

zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie

źródła: