Przejdź do zawartości

mieć na sumieniu

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mieć na sumieniu (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈmʲjɛ̇t͡ɕ ˌna‿sũˈmʲjɛ̇̃ɲu], AS: [mʹi ̯ėć na‿sũmʹi ̯ė̃ńu], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• zestr. akc.• wym. warsz.• akc. pob.• i → j 
​?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia

(1.1) być winnym czegoś[1]
(1.2) być winnym w stosunku do kogoś, mieć poczucie, że się kogoś skrzywdziło[1]
odmiana:
(1.1-2) zob. mieć; „na sumieniu” nieodm.
przykłady:
(1.1) — On ma coś na sumieniu — pomyślał, wpatrując się w zdezorientowaną twarz przesłuchiwanego.
składnia:
(1.1) mieć + B. (coś) + na sumieniu
(1.2) mieć + B. (kogoś) + na sumieniu
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mieć nieczyste sumienie, mieć swoje za uszami, mieć brudne ręce
antonimy:
(1.1) mieć czyste sumienie, mieć czyste ręce
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 452.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=mieć_na_sumieniu&oldid=8470801”