Przejdź do zawartości

nomen attributivum

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nomen attributivum (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. typ rzeczownika (utworzonego od tematu przymiotnikowego), określający nazwę cechy
odmiana:
(1.1) lp nomen attributivum, lm nomina attributiva
przykłady:
(1.1) I tak -ość w połączeniu z tematem przymiotnikowym tworzy nomina actionis (burzliwość), nomina attributiva (cenność, społeczność, zręczność, narodowość) i nomina essendi (cichość, stronność)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nomen
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. nomen attributivum
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Zofia Kawyn-Kurz, Język Pamiętników krzemienieckiego lekarza (Dokończenie), w: „Poradnik Językowy”, zeszyt 2 (157), 1958, s. 50.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=nomen_attributivum&oldid=8056842”