obróbka

obróbka (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈrupka], AS: [obrupka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) proces nadawania obiektowi założonych właściwości; zob. też obróbka w Wikipedii

(1.2) zespół czynności związanych z uprawą roli

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obróbka	obróbki
dopełniacz	obróbki	obróbek
celownik	obróbce	obróbkom
biernik	obróbkę	obróbki
narzędnik	obróbką	obróbkami
miejscownik	obróbce	obróbkach
wołacz	obróbko	obróbki

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	obróbka
dopełniacz	obróbki
celownik	obróbce
biernik	obróbkę
narzędnik	obróbką
miejscownik	obróbce
wołacz	obróbko

przykłady:

(1.1) Komputerowe programy graficzne są obecnie podstawowym narzędziem do obróbki zdjęć.

składnia:

(1.1) obróbka + D.

kolokacje:

(1.1) obróbka plastyczna / skrawaniem / wstępna • obróbka danych / drewna / metalu / obrazu / tekstu / zdjęć

synonimy:

(1.1) obrabianie, przetwarzanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. obrabiać ndk., obrobić dk.

rzecz. obrobienie n, obrabianie n

przym. obróbczy, obróbkowy

(1.1) rzecz. obrabiarka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) ros.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) processing, treatment
• duński: (1.1) bearbejdelse w, behandling w
• jidysz: (1.1) באַאַרבעטונג ż (baarbetung)
• niemiecki: (1.1) Bearbeitung ż, Behandlung ż
• rosyjski: (1.1) обрабо́тка ż; (1.2) обрабо́тка ż, возде́лывание n
• szwedzki: (1.1) bearbetning w
• włoski: (1.1) lavorazione ż

źródła: