odejmowanie

odejmowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔdɛjmɔˈvãɲɛ], AS: [odei ̯movãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mat. jedno z czterech podstawowych działań arytmetycznych, działanie odwrotne do dodawania; zob. też odejmowanie w Wikipedii

(1.2) rzecz. odczas. od odejmować

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odejmowanie	odejmowania
dopełniacz	odejmowania	odejmowań
celownik	odejmowaniu	odejmowaniom
biernik	odejmowanie	odejmowania
narzędnik	odejmowaniem	odejmowaniami
miejscownik	odejmowaniu	odejmowaniach
wołacz	odejmowanie	odejmowania

przykłady:

(1.1) Różnica to wynik odejmowania.

(1.2) Lecz odejmowanie komuś należnej mu zapłaty jest niesprawiedliwością, której nie można Bogu przypisać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) dodawanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odjemna ż, odjemnik m, odjęcie n

czas. odejmować ndk., odjąć dk.

przym. odjemny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) subtraction; (1.2) subtraction
• baskijski: (1.1) kenketa
• białoruski: (1.1) адніманне n; (1.2) адніманне n
• bułgarski: (1.1) изваждане n
• chorwacki: (1.1) oduzimanje n
• czeski: (1.?) odčítání, odečítání
• hiszpański: (1.1) resta ż, sustracción ż
• niemiecki: (1.1) Subtraktion ż
• nowogrecki: (1.1) αφαίρεση ż; (1.2) αφαίρεση ż
• słoweński: (1.1) odštevanje n
• suahili: (1.1) kutoa
• szwedzki: (1.1) subtraktion w

źródła: